Wrońskian

Wrońskian – wyznacznik znajdujący zastosowanie w rachunku różniczkowym i równaniach różniczkowych, opracowany przez polskiego matematyka Józefa Hoene-Wrońskiego, nazwany tak na jego cześć[1].

Jednym z zastosowań jest użycie lematu Wrońskiego do znajdowania układów funkcji liniowo niezależnych.

Definicja

Niech f 1 , , f n C ( n 1 ) ( R ) {\displaystyle f_{1},\dots ,f_{n}\in C^{(n-1)}(\mathbb {R} )} będą ( n 1 ) {\displaystyle (n-1)} -krotnie różniczkowalnymi funkcjami. Macierz funkcji i ich pochodnych kolejnych rzędów

F ( f 1 , f 2 , , f n ) = [ f 1 f 2 f n f 1 f 2 f n f 1 ( n 1 ) f 2 ( n 1 ) f n ( n 1 ) ] {\displaystyle F(f_{1},f_{2},\dots ,f_{n})={\begin{bmatrix}f_{1}&f_{2}&\cdots &f_{n}\\f_{1}'&f_{2}'&\cdots &f_{n}'\\\vdots &\vdots &\ddots &\vdots \\f_{1}^{(n-1)}&f_{2}^{(n-1)}&\cdots &f_{n}^{(n-1)}\end{bmatrix}}}

nazywa się macierzą fundamentalną[a] lub macierzą Wrońskiego.

Wrońskianem nazywa się wyznacznik macierzy fundamentalnej,

W ( f 1 , f 2 , , f n ) = | F ( f 1 , f 2 , , f n ) | . {\displaystyle W(f_{1},f_{2},\dots ,f_{n})=|F(f_{1},f_{2},\dots ,f_{n})|.}

W algebrze różniczkowej uogólnia się to pojęcie w naturalny sposób. Niech F będzie ciałem różniczkowym, y 1 , y 2 , , y n F . {\displaystyle y_{1},y_{2},\dots ,y_{n}\in F.} Wrońskianem tych elementów nazywamy wyznacznik macierzy

[ y 1 y 2 y n y 1 y 2 y n y 1 ( n 1 ) y 2 ( n 1 ) y n ( n 1 ) ] {\displaystyle {\begin{bmatrix}y_{1}&y_{2}&\cdots &y_{n}\\y_{1}'&y_{2}'&\cdots &y_{n}'\\\vdots &\vdots &\ddots &\vdots \\y_{1}^{(n-1)}&y_{2}^{(n-1)}&\cdots &y_{n}^{(n-1)}\end{bmatrix}}}

W tym przypadku zachodzi twierdzenie:

Niech F będzie ciałem różniczkowym, C jego ciałem stałych. Wtedy y 1 , y 2 , , y n {\displaystyle y_{1},y_{2},\dots ,y_{n}} są liniowo zależne nad C wtedy i tylko wtedy gdy ich wrońskian jest tożsamościowo równy 0[2].

Własności

Jeżeli funkcje są liniowo zależne w danym zbiorze, to ich wrońskian jest w tym zbiorze tożsamościowo równy zeru. Twierdzenie odwrotne nie jest prawdziwe, czego przykładem są funkcje

f 1 ( x ) = { x 2 dla  x < 0 0 dla  x 0 {\displaystyle f_{1}(x)={\begin{cases}x^{2}&{\text{dla }}x<0\\0&{\text{dla }}x\geqslant 0\end{cases}}}

oraz

f 2 ( x ) = { 0 dla  x < 0 x 2 dla  x 0 . {\displaystyle f_{2}(x)={\begin{cases}0&{\text{dla }}x<0\\x^{2}&{\text{dla }}x\geqslant 0\end{cases}}.}

Przykład zastosowania

Sprawdzić czy podane funkcje wektorowe y 1 ( t ) = [ t 2 2 t ] {\displaystyle y_{1}(t)={\begin{bmatrix}t^{2}\\2t\end{bmatrix}}} oraz y 2 ( t ) = [ 1 t 1 t 2 ] {\displaystyle y_{2}(t)={\begin{bmatrix}{\frac {1}{t}}\\-{\frac {1}{t^{2}}}\end{bmatrix}}} tworzą układ fundamentalny rozwiązań układu równań różniczkowych zwyczajnych pierwszego rzędu postaci: y ( t ) = [ 0 1 2 t 2 0 ] y ( t )   ,   t ( 0 , ) . {\displaystyle y'(t)={\begin{bmatrix}0&1\\{\frac {2}{t^{2}}}&0\end{bmatrix}}y(t)\ ,\ t\in (0,\infty ).}

Rozwiązanie:

Sprawdzamy najpierw czy podane funkcje są rozwiązaniami danego układu równań

a) [ 0 1 2 t 2 0 ] y 1 ( t ) = [ 0 1 2 t 2 0 ] [ t 2 2 t ] = [ 2 t 2 ] = y 1 ( t ) {\displaystyle {\begin{bmatrix}0&1\\{\frac {2}{t^{2}}}&0\end{bmatrix}}y_{1}(t)={\begin{bmatrix}0&1\\{\frac {2}{t^{2}}}&0\end{bmatrix}}{\begin{bmatrix}t^{2}\\2t\end{bmatrix}}={\begin{bmatrix}2t\\2\end{bmatrix}}=y_{1}'(t)} tzn. y 1 {\displaystyle y_{1}} jest rozwiązaniem.

b) [ 0 1 2 t 2 0 ] y 2 ( t ) = [ 0 1 2 t 2 0 ] [ 1 t 1 t 2 ] = [ 1 t 2 2 t 3 ] = y 2 ( t ) {\displaystyle {\begin{bmatrix}0&1\\{\frac {2}{t^{2}}}&0\end{bmatrix}}y_{2}(t)={\begin{bmatrix}0&1\\{\frac {2}{t^{2}}}&0\end{bmatrix}}{\begin{bmatrix}{\frac {1}{t}}\\-{\frac {1}{t^{2}}}\end{bmatrix}}={\begin{bmatrix}-{\frac {1}{t^{2}}}\\{\frac {2}{t^{3}}}\end{bmatrix}}=y_{2}'(t)} tzn. y 2 {\displaystyle y_{2}} również jest rozwiązaniem.

Aby sprawdzić czy powyższe funkcje tworzą układ liniowo niezależny wykorzystamy wrońskian:

Oznaczmy(jak w definicji wrońskianu): f 1 ( t ) := t 2   ,   f 2 ( t ) := 1 t .   f 1 , f 2 C 1   ,   t ( 0 , ) . {\displaystyle f_{1}(t):=t^{2}\ ,\ f_{2}(t):={\frac {1}{t}}.\ f_{1},f_{2}\in C^{1}\ ,\ t\in (0,\infty ).}

Wtedy: f 1 ( t ) = 2 t   ,   f 2 ( t ) = 1 t 2 . {\displaystyle f_{1}'(t)=2t\ ,\ f_{2}'(t)=-{\frac {1}{t^{2}}}.}

c) det [ f 1 ( t ) f 2 ( t ) f 1 ( t ) f 2 ( t ) ] = det [ y 1 ( t ) | y 2 ( t ) ] = det [ t 2 1 t 2 t 1 t 2 ] = 1 2 = 3 0. {\displaystyle \det {\begin{bmatrix}f_{1}(t)&f_{2}(t)\\f_{1}'(t)&f_{2}'(t)\end{bmatrix}}=\det {\begin{bmatrix}y_{1}(t)&|&y_{2}(t)\end{bmatrix}}=\det {\begin{bmatrix}t^{2}&{\frac {1}{t}}\\2t&-{\frac {1}{t^{2}}}\end{bmatrix}}=-1-2=-3\neq 0.}

Wrońskian jest niezerowy, co oznacza, że funkcje tworzą układ liniowo niezależny.

Z podpunktów a), b) i c) oraz z faktu, że rozwiązania należą do przestrzeni R 2 {\displaystyle \mathbb {R} ^{2}} wnioskujemy, że układ ( y 1 , y 2 ) {\displaystyle (y_{1},y_{2})} jest układem fundamentalnym rozwiązań danego układu równań dla t ( 0 , ) . {\displaystyle t\in (0,\infty ).}

Uwagi

  1. Macierz fundamentalna przy układach równań różniczkowych rzędu pierwszego NIE jest macierzą Wrońskiego – nosi jedynie taką samą nazwę.

Przypisy

  1. Wronskian, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-07-22] .
  2. Dowód można znaleźć np. w I. Kaplansky, An introduction to differential algebra.

Bibliografia

  • Marian Gewert, Zbigniew Skoczylas: Równania różniczkowe zwyczajne. Teoria, przykłady, zadania.
  • Irving Kaplansky: An introduction to differential algebra.

Linki zewnętrzne

  • Eric W.E.W. Weisstein Eric W.E.W., Wronskian, [w:] MathWorld, Wolfram Research  (ang.). [dostęp 2023-06-01].
  • publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Wronskian (ang.), Encyclopedia of Mathematics, encyclopediaofmath.org, [dostęp 2023-06-18].
  • p
  • d
  • e
zwyczajne
cząstkowe
metody rozwiązań
powiązane pojęcia
twierdzenia
powiązane nauki
badacze
  • PWN: 3998236
  • БРЭ: 2333931