Twierdzenie Rolle’a

Ilustracja twierdzenia

Twierdzenie Rolle’a – twierdzenie klasycznej analizy matematycznej mówiące, że funkcja różniczkowalna przyjmująca równe wartości w dwóch różnych punktach ma pomiędzy nimi punkt stacjonarny, tzn. punkt, w którym nachylenie prostej stycznej do wykresu funkcji względem osi OX jest równe zeru[1]. Jest to najprostszy przypadek twierdzenia Lagrange’a o wartości średniej, a przez to – twierdzenia Cauchy’ego. Jest używane m.in. w dowodzie reguły znaków Kartezjusza[2].

Twierdzenie to – w innej postaci niż ta standardowa – znał w 1150 roku indyjski matematyk Bhaskaraćarja[potrzebny przypis]. W 1691 roku francuski matematyk Michel Rolle opublikował je w szczególnym przypadku dotyczącym wielomianów. Zostało nazwane na jego cześć najpóźniej w XIX wieku; nazwiskiem Rolle’a określił je w 1834 roku Moritz Wilhelm Drobisch[3].

Wersja standardowa

Niech f {\displaystyle f} będzie ciągłą funkcją rzeczywistą określoną na przedziale domkniętym [ a , b ] , {\displaystyle [a,b],} różniczkowalną na przedziale otwartym ( a , b ) . {\displaystyle (a,b).} Wówczas jeżeli f ( a ) = f ( b ) , {\displaystyle f(a)=f(b),} to istnieje taki punkt c {\displaystyle c} należący do przedziału otwartego ( a , b ) , {\displaystyle (a,b),} że

f ( c ) = 0. {\displaystyle f'(c)=0.}

Z tej wersji twierdzenia Rolle’a korzysta się przy dowodzie twierdzenia Lagrange’a o wartości średniej, którego twierdzenie Rolle’a jest przypadkiem szczególnym.

Dowód

Wizualizacja graficzna twierdzenia

Jeżeli f c o n s t , {\displaystyle f\equiv \mathrm {const} ,} to f ( c ) = 0 {\displaystyle f'(c)=0} dla każdego c ( a , b ) . {\displaystyle c\in (a,b).} Gdy f {\displaystyle f} nie jest tożsamościowo równa stałej, to istnieje taki punkt x ( a , b ) , {\displaystyle x\in (a,b),} dla którego zachodzi

f ( x ) > f ( a ) = f ( b ) {\displaystyle f(x)>f(a)=f(b)}

lub

f ( x ) < f ( a ) = f ( b ) . {\displaystyle f(x)<f(a)=f(b).}

Przypuśćmy, że zachodzi pierwszy przypadek, tzn. dla pewnego argumentu wartość funkcji jest większa od f ( a ) = f ( b ) ; {\displaystyle f(a)=f(b);} rozumowanie w drugim przypadku jest analogiczne (wówczas trzeba rozważać wartość najmniejszą zamiast największej).

Określona na przedziale zwartym [ a , b ] {\displaystyle [a,b]} funkcja ciągła f {\displaystyle f} na mocy twierdzenia Weierstrassa przyjmuje wartość największą, tzn. istnieje taki punkt c [ a , b ] , {\displaystyle c\in [a,b],} że

f ( c ) = sup f ( x ) {\displaystyle f(c)=\sup f(x)}

dla x [ a , b ] . {\displaystyle x\in [a,b].}

Z założenia, że istnieje wartość większa od f ( a ) = f ( b ) {\displaystyle f(a)=f(b)} wynika, że a c b , {\displaystyle a\neq c\neq b,} tzn. c ( a , b ) . {\displaystyle c\in (a,b).} Warunkiem koniecznym istnienia ekstremum globalnego funkcji f {\displaystyle f} w c {\displaystyle c} jest znikanie pochodnej w tym punkcie, co dowodzi tezy.

Uogólnienia

Niech h := b a {\displaystyle h:=b-a} będzie rzeczywistą liczbą dodatnią, a x := a , {\displaystyle x:=a,} wtedy x + h = b . {\displaystyle x+h=b.} Punkt c ( a , b ) {\displaystyle c\in (a,b)} można zapisać jako x + θ h , {\displaystyle x+\theta h,} gdzie θ ( 0 , 1 ) . {\displaystyle \theta \in (0,1).}

Przy takich oznaczeniach twierdzenie Rolle’a ma postać:

Jeśli
f ( x + h ) = f ( x ) , {\displaystyle f(x+h)=f(x),}
to istnieje punkt x + θ h , {\displaystyle x+\theta h,} dla którego
f ( x + θ h ) h = 0. {\displaystyle f'(x+\theta h)h=0.}

Rezygnacja z warunku f ( a ) = f ( b ) , {\displaystyle f(a)=f(b),} czyli f ( x ) = f ( x + h ) , {\displaystyle f(x)=f(x+h),} prowadzi do ogólniejszego twierdzenia Lagrange’a:

Istnieje taki punkt x + θ h , {\displaystyle x+\theta h,} który spełnia tożsamość
f ( x + h ) = f ( x ) + f ( x + θ h ) h . {\displaystyle f(x+h)=f(x)+f'(x+\theta h)h.}

Z kolei dalekim uogólnieniem twierdzenia Lagrange’a jest twierdzenie Taylora mówiące, że:

Istnieje taki punkt x + θ h , {\displaystyle x+\theta h,} dla którego zachodzi:
f ( x + h ) = f ( 0 ) ( x ) 0 ! h 0 + f ( x ) 1 ! h 1 + f ( 2 ) ( x ) 2 ! h 2 + + f ( n ) ( x ) n ! h n + f ( n + 1 ) ( x + θ h ) ( n + 1 ) ! h n + 1 , {\displaystyle f(x+h)={\frac {f^{(0)}(x)}{0!}}h^{0}+{\frac {f'(x)}{1!}}h^{1}+{\frac {f^{(2)}(x)}{2!}}h^{2}+\dots +{\frac {f^{(n)}(x)}{n!}}h^{n}+{\frac {f^{(n+1)}(x+\theta h)}{(n+1)!}}h^{n+1},}
gdzie o funkcji f {\displaystyle f} zakłada się, by była n + 1 {\displaystyle n+1} razy różniczkowalna.

Twierdzenie Rolle’a uzyskuje się z niego przyjmując n = 0. {\displaystyle n=0.}

Zobacz też

Przypisy

  1. Rolle’a twierdzenie, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-09-30] .
  2. MichałM. Tarnowski MichałM., Reguła znaków Kartezjusza, [w:] pismo „Delta”, deltami.edu.pl, czerwiec 2023, ISSN 0137-3005 [dostęp 2023-06-05]  (pol.).
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Jeff Miller, Rolle’s theorem [w:] Earliest Known Uses of Some of the Words of Mathematics (R) (ang.), MacTutor History of Mathematics archive, University of St Andrews, mathshistory.st-andrews.ac.uk [dostęp 2023-06-6].

Bibliografia

Zobacz multimedia związane z tematem: Twierdzenie Rolle’a

Linki zewnętrzne

  • Eric W.E.W. Weisstein Eric W.E.W., Rolle's Theorem, [w:] MathWorld, Wolfram Research  (ang.). [dostęp 2022-06-20].
  • publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Rolle theorem (ang.), Encyclopedia of Mathematics, encyclopediaofmath.org [dostęp 2022-06-20].
  • publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać William L. Hosch, Rolle’s theorem (ang.), Encyklopedia Britannica, britannica.com [dostęp 2023-06-06].
  • p
  • d
  • e
pojęcia ogólne
analiza
wielowymiarowa
twierdzenia
uczeni