Pierre de Fermat

Pierre de Fermat
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 sierpnia 1601
Beaumont-de-Lomagne

Data i miejsce śmierci

12 stycznia 1665
Castres

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Pierre de Fermat (ur. 17 sierpnia 1601 w Beaumont-de-Lomagne, zm. 12 stycznia 1665 w Castres) – francuski prawnik i matematyk-amator, fizyk matematyczny, a z wykształcenia lingwista[1], od 1631 radca parlamentu (ówczesna nazwa sądu) w Tuluzie.

Jego główny obszar badań to teoria liczb, w której udowodnił kilka twierdzeń i sformułował znaczące hipotezy, m.in. słynne wielkie twierdzenie Fermata. Współtworzył też nowe dziedziny matematyki: on i Blaise Pascal rozwinęli podstawy rachunku prawdopodobieństwa, niezależnie od Kartezjusza opracował geometrię analityczną, a jego koncepcje w optyce geometrycznej przyczyniły się do powstania rachunku wariacyjnego.

Dorobek badawczy

Wykazał, że wszystkie krzywe drugiego stopnia da się uzyskać przez odpowiednie przecinanie płaszczyzną powierzchni stożka; podał metodę znajdowania ekstremum funkcji.

Autorstwo geometrii analitycznej

Większość jego prac matematycznych została opublikowana dopiero po śmierci przez syna, Samuela. Fermat nie publikował swoich odkryć, przez co pozostawały nieznane. Niektóre z nich zostały następnie niezależnie odkryte przez Kartezjusza, co wywołało spór o pierwszeństwo[2]. Było tak m.in. z kartezjańskim układem współrzędnych i wieloma innymi zastosowaniami algebry w geometrii. Fermat już w 1636 wprowadził metodę prostokątnego układu współrzędnych, przeprowadził dowód, że równaniom pierwszego stopnia odpowiadają proste, a równaniom drugiego stopnia linie odpowiadające przecięciu stożka płaszczyzną (np. elipsy, hiperbole, parabole)[3]. Spór między Fermatem a Kartezjuszem zakończył się ostatecznie pogodzeniem obu uczonych i wzajemnym uznaniem zasług. Obecnie obaj uznawani są za ojców geometrii analitycznej[2].

Upamiętnienie

Pomnik Fermata w Beaumont-de-Lomagne.
Nazewnictwo
Sztuka

W rodzinnym Beaumont-de-Lomagne w 1881 roku postawiono Fermatowi pomnik.

Przypisy

  1. Fermat Pierre, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-07-30] .
  2. a b Schlager i Lauer 2000 ↓, s. 242.
  3. Adam B. Empacher, Zbigniew Sęp, Anna Żakowska, Wojciech Żakowski Mały słownik matematyczny, Wiedza powszechna, Warszawa 1975, wydanie 6, s. 68.

Bibliografia

  • NeilN. Schlager NeilN., JoshJ. Lauer JoshJ. (red.), Science and Its Times. Understanding the Social Significance of Scientific Discovery, t. III. 1450-1699, Farmington Hills, MI: Gale Group, 2000 .

Linki zewnętrzne

  • ISNI: 0000000080934049
  • VIAF: 14769633
  • LCCN: n82130428
  • GND: 118532561
  • NDL: 01213776
  • LIBRIS: wt79d12f0snxn1p
  • BnF: 11902568b
  • SUDOC: 026862077
  • SBN: SBLV231062
  • NLA: 36543596
  • NKC: jn20021025002
  • BNE: XX1265274
  • NTA: 070327432
  • CiNii: DA05377651
  • Open Library: OL65491A
  • PLWABN: 9810594643405606
  • NUKAT: n2011044153
  • J9U: 987007261186205171
  • CANTIC: a11711164
  • WorldCat: lccn-n82130428
  • PWN: 3900477
  • Britannica: biography/Pierre-de-Fermat
  • Treccani: pierre-de-fermat
  • Universalis: pierre-de-fermat, fermat-determination-des-tangentes-a-une-courbe
  • SNL: Pierre_de_Fermat
  • VLE: pierre-de-fermat
  • Catalana: 0026475
  • DSDE: Pierre_de_Fermat
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 19300
Identyfikatory zewnętrzne:
  • MacTutor: Fermat