Oksaliplatyna

Oksaliplatyna
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
(SP-4-2)-dichloro-[(1R,2R)-1,2-cykloheksanodiamino-N,N′]-platyna(II)
Inne nazwy i oznaczenia
farm.

oxaliplatinum

Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C8H14N2O4Pt

Masa molowa

397,29 g/mol

Wygląd

bezbarwne, cienkie płytki w kształcie trójkątów o ściętych wierzchołkach[1]

Identyfikacja
Numer CAS

63121-00-6

PubChem

77994

DrugBank

DB00526

SMILES
O=C1C(O[Pt]2([NH2][C@H]3[C@H]([NH2]2)CCCC3)O1)=O
Właściwości
Rozpuszczalność w wodzie
7,9 mg/l[1]
w innych rozpuszczalnikach
rozpuszczalna w metanolu (2,1 mg/l) i DMF (9,0 mg/l), praktycznie nierozpuszczalna w etanolu, acetonie i heksanie[1]
Temperatura topnienia

260 °C[1]

Niebezpieczeństwa
Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2015-11-27]
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Na podstawie podanej karty charakterystyki
Zagrożenie dla zdrowia Wykrzyknik
Uwaga
Zwroty H

H315, H317, H319, H335, H351

Zwroty P

P261, P280, P305+P351+P338

Numer RTECS

TP2275850

Podobne związki
Podobne związki

cisplatyna

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

L01XA03

Stosowanie w ciąży

kategoria D

Farmakokinetyka
Działanie

cytostatyczne

Okres półtrwania

10-25 min[2]

Wiązanie z białkami
osocza i tkanek

85%

Wydalanie

z moczem

Uwagi terapeutyczne
Drogi podawania

dożylnie

Multimedia w Wikimedia Commons

Oksaliplatyna (łac. oxaliplatinum) – organiczny związek chemiczny, lek cytostatyczny stosowany w chemioterapii nowotworów złośliwych, głównie w leczeniu raka jelita grubego. Oksaliplatyna jest zaliczana do leków alkilujących. Chemicznie jest to związek kompleksowy platyny na II stopniu utlenienia z 1,2-diaminocykloheksanem oraz grupą szczawianową.

Mechanizm działania

Głównym mechanizmem działania leku jest uszkodzenie DNA. Apoptoza komórek nowotworowych jest spowodowana przez uszkodzenie DNA oraz zablokowanie syntezy DNA i RNA[3].

Lek po wejściu do komórki wchodzi do jądra komórkowego, gdzie wykazuje tropizm do miejsc bogatych w cytozynę i guaninę, gdzie wiąże atom azotu (N7), tworzy monoadukt, a następnie dwuadukt[4]. Powoduje to powstanie wiązań cross-link wewnątrzłańcuchowych, międzyłańcuchowych oraz wiązań pomiędzy DNA i białkami. Dochodzi do zatrzymania replikacji i transkrypcji DNA, a następnie apoptozy komórki po zatrzymaniu cyklu komórkowego[5], jeśli nie nastąpi naprawa polegająca na wycięciu fragmentu DNA. Oksaliplatyna blokuje syntezę RNA poprzez wiązanie polimerazy RNA i czynników transkrypcyjnych[3]. Oksaliplatyna wykazuje synergistyczne działanie z 5-fluorouracylem, prawdopodobnie przez inhibicję syntazy tymidylanowej lub poprzez regulację w dół albo zwolnienie metabolizmu 5-FU[6][3].

Oporność nowotworów na lek

Pomimo początkowej wrażliwości na lek zwykle dochodzi do rozwinięcia oporności, gdy jest on podawany samodzielnie w monoterapii. Kluczową rolę mają mechanizmy naprawy DNA, szczególnie naprawy błędnie sparowanych zasad azotowych (MMR) lub wycięcie nukleotydów (NER). Komórki z nadekspresją enzymu ERCC1 naprawiającego DNA przez wycięcie są oporne na działanie oksaliplatyny[3]. Podawanie leków w polichemioterapii może zapobiegać rozwinięcia się oporności[3].

Zastosowanie

Głównym wskazaniem do stosowania oksaliplatyny jest rak jelita grubego z przerzutami lub leczenie adiuwantowe (uzupełniające) raka jelita grubego po całkowitej resekcji. Lek jest bardziej skuteczny w leczeniu tego nowotworu w porównaniu do cisplatyny[7].

Początkowe badania wskazywały niewielką aktywność oksaliplatyny w monoterapii w leczeniu raka jelita grubego, jednak stosunkowo wcześnie odkryto synergizm pomiędzy oksaliplatyną i 5-fluorouracylem (5-FU). Połączenie oksaliplatyny i 5-fluorouracylu w schemat FOLFOX znacząco poprawiło wyniki leczenia raka jelita grubego za pomocą 5-FU w monoterapii. W jednym badaniu współczynnik odpowiedzi w leczeniu raka jelita grubego dla schematu FOLFOX wynosił 51%, a dla samego 5-FU 22%[8]. Podobne wyniku osiągnięto w schemacie XELOX (CAPOX), gdzie 5-FU jest zastąpiony kapecytabiną[9].

Wykazano, że oksaliplatyna z połączeniu z 5-FU w leczeniu adiuwantowym (uzupełniającym) po operacji raka jelita grubego w stadium III zaawansowania klinicznego poprawia przeżycie całkowite w porównaniu z 5-FU w monoterapii[10].

Ze względu na mniejszą toksyczność od cisplatyny, oksaliplatyna była testowana w leczeniu innych nowotworów przewodu pokarmowego. Randomizowane badanie sugeruje równoważność cisplatyny i oksaliplatyny w leczeniu raka żołądka lub przełyku[11][12]. Wstępne badania (badania II fazy) wskazują, że oksaliplatyna w połączeniu z 5-FU i gemcytabiną może być korzystna w raku trzustki po niepowodzeniu leczenia gemcytabiną[3].

Przeciwwskazania

Oksaliplatyna jest przeciwwskazana w następujących sytuacjach[13][7]:

  • znana nadwrażliwość na substancję czynną lub inny składnik leku
  • okres karmienia piersią
  • liczba neutrofili <2000/µl i/lub liczba płytek krwi <100 000/µl
  • obwodowa neuropatia czuciowa z zaburzeniami czynnościowymi stwierdzanymi przed pierwszym cyklem leczenia
  • ciężka niewydolność nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min)

Specjalne środki ostrożności

Podczas stosowania leku należy zachować ostrożność[13][7]:

Reakcje nadwrażliwości

Należy zachować ostrożność w przypadku nadwrażliwości na inne związki platyny.

Zaburzenia czynności nerek

U chorych z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności nerek należy indywidualnie ocenić korzyści i ryzyko, a także kontrolować stan funkcji nerek. Dawkę należy dostosować w zależności od objawów toksyczności.

Objawy neurologiczne

Należy uważnie obserwować pod kątem działania neurotoksycznego oksaliplatyny, szczególnie podczas jednoczesnego stosowania innych leków neurotoksycznych. Przed podaniem leku i okresowo po podaniu wykonuje się badanie neurologiczne. Jeśli w trakcie dwugodzinnego wlewu dożylnego lub krótko po występują ostre zaburzenia czucia w obrębie gardła i krtani to czas kolejnego wlewu powinien wynosić powyżej 6 godzin.

Neuropatia obwodowa

W przypadku pojawienia się parestezji lub upośledzenia czucia należy zmodyfikować dawkę oksaliplatyny. Jeśli parestezje utrzymują się do następnego cyklu leczenia to przerywa się leczenie oksaliplatyną, natomiast gdy te objawy ustąpią to można rozważyć wznowienie leczenia lekiem.

Nudności, wymioty, biegunka i odwodnienie

Ciężka biegunka lub wymioty mogą spowodować odwodnienie, hipokaliemię, kwasicę metaboliczną, zaburzenie funkcji nerek i niedrożność porażenną jelit. Stosuje się profilaktycznie i leczniczo leki przeciwwymiotne. W przypadku wystąpienia zapalenia błon śluzowych przewodu pokarmowego lub zapalenia jamy ustnej z lub bez neutropenii należy opóźnić podanie kolejnego cyklu leczenia do częściowego ustąpienia objawów. Biegunka stopnia 4 wymaga zmniejszenia dawki oksaliplatyny.

Zaburzenia hematologiczne

Przed każdym cyklem leczenia należy kontrolować morfologię krwi obwodowej z obrazem odsetkowym. Jeśli liczba neutrofili wynosi poniżej 1500/µl lub liczba płytek krwi <50 000/µl to należy opóźnić podanie leków do momentu poprawy.

Zaburzenia płuc

W przypadku wystąpienia niewyjaśnionego kaszlu bez odkrztuszanej wydzieliny, duszności, trzeszczeń lub nacieków w płucach uwidocznionych w badaniach radiologicznych przerywa się podanie oksaliplatyny do czasu wykluczenia choroby śródmiąższowej płuc lub zwłóknienia płuc.

Zaburzenia czynności wątroby

W przypadku wystąpienia nieprawidłowych wyników testów czynnościowych lub wystąpienia nadciśnienia wrotnego w diagnostyce powinno wziąć się pod uwagę bardzo rzadkie zaburzenia naczyniowe wątroby wywołane lekiem.

Ciąża i płodność

Lek posiada kategorię D i nie powinien być stosowany w ciąży. Stosowanie leku w ciąży można rozważyć po przy odpowiednim rozważeniu korzyści i ryzyka dla chorej i płodu.

Podczas leczenia i po jego zakończeniu przez 4 miesiące u kobiet i przez 6 miesięcy u mężczyzn powinny być stosowane odpowiednie środki antykoncepcji.

Działania niepożądane

Do działań niepożądanych leku należy[13]:

Farmakokinetyka

Biodostępność po podaniu doustnym jest słaba. Po podaniu dożylnym jest szeroko dystrybuowana w tkankach. We krwi oksaliplatyna jest znacznie związana z białkami osocza, w ciągu 5 godzin od podania 85% leku jest związane z białkami osocza. W ciągu 2–5 godzin od podania około 40% leku nieodwracalnie wiąże się z erytrocytami. Lek ulega nieenzymatyczemu przekształceniu do kilku aktywnych form o właściwościach cytoksycznych[12]. Oksaliplatyna jest wydalana z moczem. Około 50% leku jest wydalone z moczem w ciągu 48 godzin[14]. Okres półtrwania leku wynosi 38–47 godzin. Lek nie ulega gromadzeniu mimo wielokrotnego podania[14].

Uwagi

  1. 1/10 leczonych.
  2. 1/100 –1/10 leczonych.
  3. 1/1000 –1/100 leczonych.
  4. 1/10000 –1/1000 leczonych.

Przypisy

  1. a b c d Oxaliplatin, [w:] Merck Index. An Encyclopedia of Chemicals, Drugs, and Biologicals, wyd. 14, Whitehouse Station, New Jersey: Merck & Company, 2006, ISBN 978-0-911910-00-1, OCLC 938242785  (ang.).
  2. H. Ehrsson, I. Wallin, J. Yachnin. Pharmacokinetics of oxaliplatin in humans. „Med Oncol”. 19 (4), s. 261-265, 2002. DOI: 10.1385/MO:19:4:261. PMID: 12512920. 
  3. a b c d e f T. Alcindor, N. Beauger. Oxaliplatin: a review in the era of molecularly targeted therapy. „Curr Oncol”. 18 (1), s. 18-25, Jan 2011. PMID: 21331278. 
  4. S. Faivre, D. Chan, R. Salinas, B. Woynarowska i inni. DNA strand breaks and apoptosis induced by oxaliplatin in cancer cells. „Biochem Pharmacol”. 66 (2), s. 225-237, Jul 2003. PMID: 12826265. 
  5. A.M. Di Francesco, A. Ruggiero, R. Riccardi. Cellular and molecular aspects of drugs of the future: oxaliplatin. „Cell Mol Life Sci”. 59 (11), s. 1914-1927, Nov 2002. PMID: 12530522. 
  6. J.L. Fischel, P. Formento, J. Ciccolini, P. Rostagno i inni. Impact of the oxaliplatin-5 fluorouracil-folinic acid combination on respective intracellular determinants of drug activity. „Br J Cancer”. 86 (7), s. 1162-1168, Apr 2002. DOI: 10.1038/sj.bjc.6600185. PMID: 11953866. 
  7. a b c Mp.pl, Oksaliplatyna (oxaliplatin) [dostęp 2015-03-08] .
  8. A. de Gramont, C. Tournigand, C. Louvet, T. André i inni. Oxaliplatin, folinic acid and 5-fluorouracil (folfox) in pretreated patients with metastatic advanced cancer. The GERCOD. „Rev Med Interne”. 18 (10), s. 769-775, 1997. PMID: 9500010. 
  9. J. Cassidy, J. Tabernero, C. Twelves, R. Brunet i inni. XELOX (capecitabine plus oxaliplatin): active first-line therapy for patients with metastatic colorectal cancer. „J Clin Oncol”. 22 (11), s. 2084-2091, Jun 2004. DOI: 10.1200/JCO.2004.11.069. PMID: 15169795. 
  10. T. André, C. Boni, M. Navarro, J. Tabernero i inni. Improved overall survival with oxaliplatin, fluorouracil, and leucovorin as adjuvant treatment in stage II or III colon cancer in the MOSAIC trial. „J Clin Oncol”. 27 (19), s. 3109-3116, Jul 2009. DOI: 10.1200/JCO.2008.20.6771. PMID: 19451431. 
  11. D. Cunningham, N. Starling, S. Rao, T. Iveson i inni. Capecitabine and oxaliplatin for advanced esophagogastric cancer. „N Engl J Med”. 358 (1), s. 36-46, Jan 2008. DOI: 10.1056/NEJMoa073149. PMID: 18172173. 
  12. a b Perry 2008 ↓, s. 615.
  13. a b c Urząd Rejestracji ProduktówU.R.P. Leczniczych Urząd Rejestracji ProduktówU.R.P., Charakterystyka produktu leczniczego [dostęp 2015-03-07] [zarchiwizowane z adresu 2015-03-07] .
  14. a b DeVita, Lawrence i Rosenberg 2008 ↓, s. 422.

Bibliografia

  • Vincent T. DeVita, Theodore S. Lawrence, Steven A. Rosenberg: Devita, Hellman & Rosenberg’s Cancer: Principles & Practice of Oncology. Wyd. 8. Lippincott Williams & Wilkins, 2008. ISBN 978-0-7817-7207-5.
  • Michael J. Perry: The Chemotherapy source book. Philadelphia: Wolters Kluwer Health/Lippincott Williams & Wilkins, 2008. ISBN 978-1451101454.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
L01A – Leki alkilujące
L01AA – Analogi iperytu azotowego
L01AB – Estry kwasu sulfonowego
L01AC – Iminy etylenowe
L01AD – Pochodne nitrozomocznika
L01AG – Epitlenki
  • etoglucid
L01AX – Inne
L01B – Antymetabolity
L01BA – Analogi kwasu foliowego
L01BB – Analogi puryn
L01BC – Analogi pirymidyn
L01C – Alkaloidy roślinne i inne
związki pochodzenia naturalnego
L01CA – Alkaloidy Vinca i ich analogi
L01CB – Pochodne podofilotoksyny
L01CC – Pochodne kolchicyny
  • demekolcyna
L01CD – Taksany
L01CE – Inhibitory topoizomerazy 1
L01CX – Inne
L01D – Antybiotyki cytotoksyczne i
związki pochodne
L01DA – Aktynomycyny
L01DB – Antracykliny i
związki pochodne
L01DC – Inne
L01E – Inhibitory kinazy białkowej
L01EA – Inhibitory kinazy
tyrozynowej BCR-Abl
L01EB – Inhibitory kinazy
tyrozynowej receptora nabłonkowego
czynnika wzrostu (EGFR)
L01EC – Inhibitory kinazy
seroninowo-treoninowej B-Raf (BRAF)
L01ED – Inhibitory kinazy
chłoniaka anaplastycznego (ALK)
  • kryzotynib
  • cerytynib
  • alektynib
  • brygatynib
  • lorlatynib
L01EE – Inhibitory kinazy
aktywowanej mitogenami (MEK)
  • trametynib
  • kobimetynib
  • binimetynib
  • solumetynib
L01EF – Inhibitory kinaz
cyklino-zależnych (CDK)
L01EG – Inhibitory kinazy mTOR
L01EH – Inhibitory kinazy
receptora ludzkiego czynnika
wzrostu naskórka 2 (HER2)
L01EJ – Inhibitory kinazy
janusowej (JAK)
  • ruksolitynib
  • fedratynib
  • pakrytynib
  • momelotynib
L01EK – Inhibitory kinazy
receptora czynnika wzrostu
śródbłonka naczyniowego (VEGFR)
L01EL – Inhibitory kinazy
tyrozynowej Brutona (BTK)
  • ibrutynib
  • acalabrutynib
  • zanubrutynib
  • orelabrutynib
  • pirtobrutynib
L01EM – Inhibitory kinazy
3-fosfatydyloinozytolu (Pi3K)
  • idelalizyb
  • kopanlisyb
  • alpelisyb
  • duwelisyb
  • parsaklisyb
L01EN – Inhibitory kinazy tyrozynowej
receptora czynnika wzrostu fibroblastów (FGFR)
  • erdafitynib
  • pemigatynib
  • infigratynib
  • futibatynib
L01EX – Inne inhibitory
kinazy proteinowej
  • sunitynib
  • sorafenib
  • pazopanib
  • wandetanib
  • regorafenib
  • masytynib
  • kabozantynib
  • lenwatynib
  • nintedanib
  • midostauryna
  • kwizartynib
  • larotrektynib
  • gilterytynib
  • entrektynib
  • peksydartynib
  • erdafitynib
  • kapmatynib
  • awaprytynib
  • ripretynib
  • tepotynib
  • selperkatynib
  • pralsetynib
  • surufatynib
  • umbralisib
  • sitwatynib
  • kapiwasertyb
L01F – Przeciwciała monoklonalne
oraz przeciwciała
skoniugowane z cytostatykami
L01FA – Inhibitory CD20
L01FB – Inhibitory CD22
  • inotuzumab ozogamycyny
  • moksetumomab pasudotoksu
L01FC – Inhibitory CD38
  • daratumumab
  • izatuksymab
L01FD – Inhibitory HER2
  • trastuzumab
  • pertuzumab
  • trastuzumab emtanzyny
  • trastuzumab mafodotyny
  • trastuzumab duokarmazyny
  • margetuksimab
L01FE – Inhibitory EGFR
L01FF – Inhibitory PD–1/PD–L1
L01FG – Inhibitory PD–1/PD–L1
L01FX – Inne przeciwciała monoklonalne
oraz przeciwciała
skoniugowane z cytostatykami
  • edrekolomab
  • gemtuzumab ozogamycyny
  • katumaksomab
  • ipilimumab
  • brentuksymab wedotyny
  • dinutuksymab beta
  • blinatumomab
  • elotuzumab
  • mogamulizumab
  • olaratumab
  • bermekimab
  • tafasitamab
  • enfortumab wedotyny
  • polatuzumab wedotyny
  • belantamab mafodotyny
  • oportuzumab monatoksu
  • sacytuzumab gowitekanu
  • amiwantamab
  • sabatolimab
  • tremelimumab
  • naksitamab
  • lonkastuksymab tezyryny
  • tisotumab wedotin
  • teklistamab
  • mosunetuzumab
  • mirwetuksymab sorawtanzyny
  • epkorytamab
  • glofitamab
  • talkwetamab
L01FY – Połączenia przeciwciał monoklonalnych
oraz przeciwciał
skoniugowanych z cytostatykami
L01X – Pozostałe
leki przeciwnowotworowe
L01XA – Związki platyny
L01XB – Metylohydrazyny
L01XD – Środki stosowane w
terapii fotodynamicznej
L01XF – Retinoidy stosowane w
terapii przeciwnowotworowej
L01XG – Inhibitory proteasomu
L01XH – Inhibitory deacetylaz
histonów (HDAC)
L01XJ – Inhibitory szlaku Hedgehog
  • wismodegib
  • sonidegib
  • glasdegib
L01XK – Inhibitory polimeraz
poli-ADP-rybozy (PARP)
L01XL – Przeciwnowotworowa terapia
komórkowa lub genowa
  • sitimagene ceradenovec
  • talimogen laherparepwek
  • aksykabtagen cyloleucel
  • tisagenlecleucel
  • ciltakabtagen autoleucel
  • breksukabtagen autoleucel
  • idekabtagen wikleucel
  • lizokabtagen maraleucel
  • tabelekleucel
  • nadofaragen firadenowek
  • lifileucel
L01XX – Inne
L01XY – Połączenia leków
przeciwnowotworowych