Ciąg geometryczny

Boki zacieniowanych kwadratów tworzą ciąg geometryczny o ilorazie 1/2, a pola powierzchni tych kwadratów – ciąg geometryczny o ilorazie 1/4.

Ciąg geometryczny, postęp geometryczny – ciąg liczbowy – skończony bądź nie – w którym każdy wyraz oprócz początkowego jest iloczynem wyrazu poprzedniego i pewnej stałej nazywanej ilorazem ciągu[1]. Czasem zakłada się dodatkowo, że liczba ta jest różna od zera[1].

Formalnie: niech I = { 1 , 2 , 3 , , n } {\displaystyle I=\{1,2,3,\dots ,n\}} lub I = N . {\displaystyle I=\mathbb {N} .} Ciąg liczbowy ( a n ) n I {\displaystyle (a_{n})_{n\in I}} nazywa się geometrycznym, jeśli[2]:

q   n I { 1 } : a n = q a n 1 . {\displaystyle \exists q\ \forall n\in I\setminus \{1\}:a_{n}=q\cdot a_{n-1}.}

Ciąg geometryczny można traktować jako mnożeniowy (multyplikatywny) odpowiednik ciągu arytmetycznego.

Przykłady

  • Ciąg (1, 3, 9, 27, 81, ...) ma iloraz równy 3.
  • Ciąg ( 4 , 2 , 1 , 1 2 , 1 4 , ) {\displaystyle (-4,2,-1,{\tfrac {1}{2}},-{\tfrac {1}{4}},\dots )} ma iloraz równy 1 2 . {\displaystyle -{\tfrac {1}{2}}.}
  • Ciąg (5, 0, 0, 0, 0, ...) ma iloraz równy 0.
  • Ciąg (0, 0, 0, 0, 0, ...) nie ma jednoznacznego ilorazu. Założenie, że iloraz jest niezerowy, nie wyklucza tego przykładu. Mimo to ciąg zerowy bywa wykluczany z grona geometrycznych przez pewne jeszcze węższe definicje, podane dalej.

Definicje

  • Z początkowej, rekurencyjnej definicji wynika wzór: a n = q n 1 a 1 . {\displaystyle a_{n}=q^{n-1}a_{1}.} Oznacza to, że przy dodatnich ilorazach ciąg geometryczny jest przykładem funkcji wykładniczej.
  • Ciąg geometryczny wyróżnia się stałym stosunkiem wyrazów, co tłumaczy nazwę liczby q : {\displaystyle q{:}} jeśli a n 0 , {\displaystyle a_{n}\neq 0,} to a n + 1 a n = q . {\displaystyle {\frac {a_{n+1}}{a_{n}}}=q.} Ta definicja pociąga za sobą q 0 , {\displaystyle q\neq 0,} ponieważ zerowy iloraz oznaczałby zerowanie się licznika.
  • Jeśli a i 1 , a i , a i + 1 {\displaystyle a_{i-1},a_{i},a_{i+1}} są trzema kolejnymi wyrazami ciągu geometrycznego ( a n ) , {\displaystyle (a_{n}),} to prawdziwy jest wzór[2]: a i 2 = a i 1 a i + 1 . {\displaystyle a_{i}^{2}=a_{i-1}a_{i+1}.} Wynika stąd, że jeśli wszystkie wyrazy są nieujemne, to każdy niekrańcowy wyraz ciągu geometrycznego jest średnią geometryczną wyrazów sąsiednich.

Własności

Ciąg geometryczny może być:

  • ograniczony lub nie;
  • okresowy lub nie;
  • monotoniczny lub nie;
  • zbieżny, nawet jeśli nie jest monotoniczny;
  • rozbieżny do nieskończoności;
  • całkiem rozbieżny;
  • arytmetyczny lub nie.

Ciąg geometryczny o nieujemnym ilorazie (q⩾0) jest monotoniczny. W przypadku, gdy pierwszy wyraz jest nieujemny, a iloraz jest:

  • równy 0, to ciąg jest ostatecznie stały, najdalej od drugiego wyrazu;
  • większy od 0, ale mniejszy od 1, to wyrazy maleją wykładniczo – ciąg zbiega do zera;
  • równy 1, to ciąg jest stały;
  • większy od 1, to przy zerze na początku ciąg jest stały, ale przy dodatnim początku wyrazy rosną wykładniczo – ciąg jest rozbieżny do nieskończoności.

Za to gdy początek jest dodatni, a iloraz jest:

  • mniejszy od 0, a większy od −1, to wyrazy maleją wykładniczo (co do modułu) – ciąg zbiega do zera.
  • równy −1, to ciąg jest naprzemienny, a przez to rozbieżny (granicami górnymi i dolnymi są pierwsze dwa wyrazy).
  • mniejszy od −1, to moduły wyrazów ciągu geometrycznego rosną wykładniczo – ciąg jest rozbieżny (nie ma granicy).

Powyższą listę przypadków podsumowuje tabela. Zbieżność ciągu zaznaczono zielonym tłem.

a1 q
< –1 –1 > –1, < 0 0 > 0, < 1 1 > 1
< 0 rozbieżność rozbieżność przez okresową naprzemienność zbieżność do zera od drugiego wyrazu ciąg stały wykładniczy wzrost do zera ciąg stały wykładniczy spadek do minus nieskończoności
0 ciąg stały
> 0 rozbieżność rozbieżność przez okresową naprzemienność zbieżność do zera od drugiego wyrazu ciąg stały wykładniczy spadek do zera ciąg stały wykładniczy wzrost do nieskończoności

Suma wyrazów

Jeśli ciąg geometryczny ( a n ) {\displaystyle (a_{n})} ma iloraz q 1 , {\displaystyle q\neq 1,} to suma jego n {\displaystyle n} początkowych wyrazów wynosi[2]:

S n := k = 1 n a k = k = 1 n q k 1 a 1 = a 1 ( 1 q n ) 1 q . {\displaystyle S_{n}:=\sum _{k=1}^{n}a_{k}=\sum _{k=1}^{n}q^{k-1}a_{1}={\frac {a_{1}(1-q^{n})}{1-q}}.}

Przypadek q = 1 {\displaystyle q=1} sprowadza się do sumy ciągu stałego, czyli S n = n a 1 . {\displaystyle S_{n}=na_{1}.}

Jeśli ciąg ( a n ) {\displaystyle (a_{n})} jest nieskończony, to można rozpatrywać sumę szeregu o wyrazach będących elementami ciągu ( a n ) {\displaystyle (a_{n})} – zob. szereg geometryczny.

Przypisy

Zobacz publikację
Matematyka dla liceum/Ciągi liczbowe/Ciąg geometryczny w Wikibooks
Zobacz hasło ciąg geometryczny w Wikisłowniku
  1. a b ciąg geometryczny, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-09-30] .
  2. a b c Wybrane wzory matematyczne, Warszawa: Centralna Komisja Egzaminacyjna, 2015, s. 3, ISBN 978-83-940902-1-0 .
  • p
  • d
  • e
Ciągi liczbowe
pojęcia
definiujące
ciągi ogólne
ciągi liczbowe
  • przeciwdziedzina
  • liczba
typy ciągów
ogólne
nieskończone
przykłady ciągów
liczb naturalnych
niemalejące
inne
inne przykłady
ciągów liczb
twierdzenia
o granicach
inne
powiązane pojęcia
Kontrola autorytatywna (arithmetico-geometric sequence):
  • J9U: 987007531747105171