Runge-Kutta yöntemleri

Sayısal analizde Runge-Kutta yöntemleri, adi diferansiyel denklemlerin çözüm yaklaşımları için kapalı ve açık yinelemeli yöntemler ailesinin önemli bir tipidir. Bu yöntem 1900'lü yllarda C. Runge ve M.W. Kutta adlı matemetikçiler tarafından geliştirilmiştir.

  • 4. dereceden klasik Runge-Kutta Yöntemi:

"RK4" veya "Runge-Kutta yöntemi" olarak adlandırılan Runge-Kutta yöntemleri ailesinin bu üyesi sıkça kullanılır.

Aşağıdaki gibi tanımlanan bir başlangıç değer problemini ele alalım.

y = f ( t , y ) , y ( t 0 ) = y 0 {\displaystyle y'=f(t,y),\qquad y(t_{0})=y_{0}}

ve bu problem için RK4 yöntemi aşağıdaki denklemlerle verilir.

y n + 1 = y n + 1 6 ( k 1 + 2 k 2 + 2 k 3 + k 4 ) {\displaystyle y_{n+1}=y_{n}+{\frac {1}{6}}(k_{1}+2k_{2}+2k_{3}+k_{4})}

Burada

k 1 = h f ( t n , y n ) {\displaystyle k_{1}=hf\left(t_{n},y_{n}\right)}

k 2 = h f ( t n + h 2 , y n + k 1 2 ) {\displaystyle k_{2}=hf\left(t_{n}+{\frac {h}{2}},y_{n}+{\frac {k_{1}}{2}}\right)}

k 3 = h f ( t n + h 2 , y n + k 2 2 ) {\displaystyle k_{3}=hf\left(t_{n}+{\frac {h}{2}},y_{n}+{\frac {k_{2}}{2}}\right)}

k 4 = h f ( t n + h , y n + k 3 ) {\displaystyle k_{4}=hf\left(t_{n}+h,y_{n}+k_{3}\right)}

Böylece bir sonraki y n + 1 {\displaystyle y_{n+1}} değeri o anki y n {\displaystyle y_{n}} değerine h {\displaystyle h} aralığının büyüklüğüyle tahmini eğimin çarpımının eklenmesiyle elde edilir. Bu eğim, eğimlerin ağırlıklı ortalamasıdır:

  • k1 aralığın başlangıcındaki eğimdir.
  • k2 aralığın orta noktasındaki eğimdir. Bu k2 eğimi, Euler Yöntemi kullanılarak y'nin tn+h/2 noktasındaki değerinden elde edilir.
  • k3 yine orta noktadaki eğimdir. Ama bu sefer y değeri k2 eğiminden elde edilir.
  • k4 aralığın sonundaki eğimdir ve y değeri k3 eğimi kullanılarak bulunur.
Taslak simgesiMatematik ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.