İnebahtı Sancağı veya Aynabahtı Sancağı, Osmanlı İmparatorluğu'nun n Cezâyir-i Bahr-i Sefîd (Kaptanpaşa) eyaletinin 11 sancağından biri. Sancağın merkezi İnebahtı idi.
Tarihçe
İnebahtı Sancağı 1499'da kuruldu. Sancak önce Rumeli Eyaleti'ne bağlıyken daha sonra 1533 yılında Cezayir-i Bahr-i Sefid Eyaleti'ne bağlandı.[1] 300 akçe has, 13 zeamet, 287 tımar olarak düzenlenen sancak, sefer mevsimlerinde Osmanlı donanmasına bir kadırga vermekle mükellefti.[2]
7 Ekim 1571'de Osmanlı İmparatorluğu ile Kutsal İttifak arasında İnebahtı Deniz Muharebesi İnebahtı kıyılarında gerçekleşmiştir.[3] Venedikliler Mora Savaşı sırasında 1687 yılında İnebahtı'yı geri alsalar da Karlofça Antlaşması'ndan sonra 1699 yılında Osmanlı'ya geri verdiler.[3] 1821 yılında sancağın çoğu Yunan İsyanı'nın ardından bağımsızlığını ilan eden Yunanistan'a katıldı.
Kaynakça
^Birken, Andreas (1976). Die Provinzen des Osmanischen Reiches. Beihefte zum Tübinger Atlas des Vorderen Orients (Almanca). 13. Reichert. ss. 53, 103. ISBN 9783920153568.
^"Tuhfet ül-Kibar Fi Esfâri'l Bihar", Kâtip Çelebi, (hz. Orhan Şaik Gökyay), Milli Eğitim Basımevi, İstanbul (1973), s.217
^abBabinger, Franz (1986). "Aynabakhti̊". The Encyclopedia of Islam, New Edition, Volume I: A–B. Leiden ve New York: BRILL. s. 790. ISBN 90-04-08114-3. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ağustos 2016.
Osmanlı İmparatorluğu ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.
Cezâyir-i Garp · Habeş · Mısır · Trablusgarp · Tunus
Anadolu
Adana · Aydın · Anadolu · Ankara · Cezâyir-i Bahr-i Sefîd · Çıldır · Diyarbekir · Erzurum · Hüdâvendigâr · Karaman · Kars · Kastamonu · Rum · Saruhan · Trabzon · Van · Zülkadriye
Osmanlı İmparatorluğu'nun Avrupa'daki sancakları
