Orso Ipato
Orso Ipato (latinski: Ursus) bio je treći tradicionalni dužd Venecije (726–742), odnosno prvi čije je postojanje potvrđeno historijskim izvorima. Početkom 8. vijeka je izabran kako bi vodio Venecijance i dobio titulu dux (vojvoda), koja se sa vremenom na venecijanskom dijalektu promijenila u dužd.
Orso je porijeklom bio iz grada Heraclea. Bizantski car Lav III ga je priznao za dužda, te mu dao titulu hypatos. Njegovi potomci su na temelju te titule dobili prezime "Ipato". Od njega također potiče plemićka porodica Orseolo. Orso je godine 742. ubijen - pri čemu dio historičara smatra kako je najvjerojatnije poticatelj bio Eutihije, ravenski egzarh), nastao je interregnum tokom koga su se izmijenila četiri magister milituma prije neg što je za dužda izabran Orsov sin Teodato.
Izvori
- Norwich, John Julius. A History of Venice. Alfred A. Knopf: New York, 1982.
| Prethodi: Marcello Tegalliano | Dux Venetiae 726–737 | Slijedi: Dominicus Leonus kao magister militum per Venetiae |
- p
- r
- u
Duždevi Venecije 
Bizantski period (697. – 737.) | |
|---|---|
Paolo Lucio Anafesto • Marcello Tegalliano • Orso Ipato |
Režim magistara militum (738. – 742.) | |
|---|---|
Domenico Leone • Felice Cornicola • Teodato Ipato • Gioviano Cepanico • Giovanni Fabriciaco |
Vojvodski period (742. – 1148.) | |
|---|---|
Teodato Ipato • Galla Lupanio • Domenico Monegario • Maurizio Galbaio • Giovanni Galbaio • Obelerio degli Antenori • Angelo Participazio • Giustiniano Participazio • Giovanni I Participazio • Pietro Tradonico • Orso I Participazio • Giovanni II Participazio • Pietro I Candiano • Pietro Tribuno • Orso II Participazio • Pietro II Candiano • Pietro Participazio • Pietro III Candiano • Pietro IV Candiano • Pietro I Orseolo • Vitale Candiano • Tribuno Memmo • Pietro II Orseolo • Ottone Orseolo • Pietro Centranico • Domenico Flabanico • Domenico I Contarini • Domenico Selvo • Vitale Falier • Vitale I Michiel • Ordelafo Faliero • Domenico Michiel • Pietro Polani |
Orso Ipato na Wikimedijinoj ostavi
