Wody przypowierzchniowe

A – wody przypowierzchniowe; B – wody gruntowe; C – strefa aeracji wód gruntowych; D – utwory nieprzepuszczalne.

Wody przypowierzchniowe[a], wody hipodermiczne – wody podziemne występujące tuż pod powierzchnią Ziemi.

Zwierciadło wód przypowierzchniowych znajduje się do kilkudziesięciu centymetrów od powierzchni gruntu. Strefa aeracji często nie występuje, a jeżeli się pojawia to jest znacznie ograniczona. Wody te często nie tworzą ciągłego poziomu wodonośnego. Gromadzą się w zagłębieniach terenu, na terasach zalewowych lub w strefie przybrzeżnej jezior. Lokalnie mogą tworzyć zabagnienia.

Wody przypowierzchniowe są silnie zależne od warunków pogodowych – opadów (są zasilane głównie przez wody opadowe) i temperatury (intensywnie odparowują). Charakteryzuje je duże zanieczyszczenie organiczne.

Uwagi

  1. Często są błędnie nazywane wodami zaskórnymi, podskórnymi lub wodami wierzchówki. Takie nazwy nie istnieją w polskim nazewnictwie hydrograficznym i są tylko nazwami potocznymi.

Bibliografia

  • Elżbieta Bajkiewicz-Grabowska: Hydrologia ogólna. Wyd. V. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2020, s. 62. ISBN 978-83-01-21300-8.
  • p
  • d
  • e
Wody podziemne
Strefy dynamiki wód podziemnych
Woda w strefie aeracji
Wody w strefie saturacji
Typy genetyczne
Ze względu na głębokość
Ze względu na ośrodek skalny
Ze względu na napięcie zwierciadła
Ze względu na mineralizację
Wody kopalne
Izolinie hydrogeologiczne