Twierdzenie Szarkowskiego

Twierdzenie Szarkowskiego – twierdzenie podane w 1964 r. przez ukraińskiego matematyka Aleksandra Mikołajewicza Szarkowskiego dotyczące występowania punktów okresowych dla ciągłych funkcji prostej rzeczywistej[1]. Twierdzenie to jest również uogólnieniem twierdzenia Li-Yorke’a z 1975 r.

Porządek Szarkowskiego

Porządek Szarkowskiego to porządek w zbiorze liczb naturalnych N = { 1 , 2 , } , {\displaystyle \mathbb {N} =\{1,2,\dots \},} oznaczany , {\displaystyle \triangleleft ,} w którym elementem najmniejszym jest liczba 1 a największym 3:

3   5   7   9   3 2   5 2   7 2   9 2   3 2 2   5 2 2   7 2 2   9 2 2       2 3   2 2   2 1   1 {\displaystyle {\begin{array}{l}3&\triangleright {}\ 5&\triangleright {}\ 7&\triangleright {}\ 9&\triangleright \ \ldots \\3\cdot {}2&\triangleright {}\ 5\cdot {}2&\triangleright {}\ 7\cdot {}2&\triangleright {}\ 9\cdot {}2&\triangleright \ \ldots \\3\cdot {}2^{2}&\triangleright {}\ 5\cdot {}2^{2}&\triangleright {}\ 7\cdot {}2^{2}&\triangleright {}\ 9\cdot {}2^{2}&\triangleright \ \ldots \\\ \vdots &\quad \vdots &\quad \vdots &\quad \vdots &\quad \vdots \\\ldots &\triangleright {}\ 2^{3}&\triangleright {}\ 2^{2}&\triangleright {}\ 2^{1}&\triangleright {}\ 1\\\end{array}}}

Twierdzenie Szarkowskiego

Niech f : J R {\displaystyle f\colon J\to \mathbb {R} } będzie funkcją ciągłą, a J R {\displaystyle J\subseteq {}\mathbb {R} } to domknięty odcinek lub cała prosta R . {\displaystyle \mathbb {R} .} Jeśli f {\displaystyle f} ma punkt okresowy o okresie k {\displaystyle k} oraz k l {\displaystyle k\triangleleft {}l} w porządku Szarkowskiego, to f {\displaystyle f} ma punkt okresowy o okresie l . {\displaystyle l.}

Idea dowodu

Zawiły dowód podany przez Szarkowskiego w 1964 roku był wielokrotnie upraszczany. Nowoczesny dowód używa niżej zdefiniowanego pojęcia A-grafu.

A-graf

Powiemy, że przedział I {\displaystyle I} nakrywa przedział J {\displaystyle J} przy funkcji f , {\displaystyle f,} gdy f ( I ) J . {\displaystyle f(I)\supseteq {}J.} Niech x {\displaystyle x} będzie punktem okresowym o okresie n > 1 {\displaystyle n>1} i orbicie { x 1 , x 2 , , x n } {\displaystyle \{x_{1},x_{2},\dots ,x_{n}\}} uporządkowanej następująco: x 1 < x 2 < < x n . {\displaystyle x_{1}<x_{2}<\ldots <x_{n}.} Oznaczmy przedziały I k = [ x k , x k + 1 ] {\displaystyle I_{k}=[x_{k},x_{k+1}]} dla k = 1 n 1 . {\displaystyle k=1\dots {n-1}.} Graf o wierzchołkach I 1 , I 2 , , I n 1 {\displaystyle I_{1},I_{2},\dots ,I_{n-1}} nazywamy A-grafem. Krawędź I j I k {\displaystyle I_{j}\to {}I_{k}} występuje w A-Grafie, gdy przedział I j {\displaystyle I_{j}} nakrywa I k . {\displaystyle I_{k}.}

Tworzenie orbit za pomocą A-grafu

Niech J 1 J 2 J n J 1 {\displaystyle J_{1}\to J_{2}\to \ldots \to J_{n}\to J_{1}} będzie cyklem w A-grafie. Jeśli nie jest to cykl, który jest prostym złożeniem innych cykli, to istnieje podprzedział K J 1 {\displaystyle K\subseteq J_{1}} taki, że f s ( K ) J k {\displaystyle f^{s}(K)\subseteq J_{k}} dla s = 1 , 2 , n 1 {\displaystyle s=1,2\dots ,n-1} oraz f n ( K ) J 1 . {\displaystyle f^{n}(K)\neq J_{1}.}

Szkic dowodu

Mając dany punkt okresowy x 1 {\displaystyle x_{1}} i jego orbitę x 1 , , x n , {\displaystyle x_{1},\dots ,x_{n},} tworzymy dla niego ( n 1 ) {\displaystyle (n-1)} -wierzchołkowy A-graf. Aby pokazać istnienie punktu okresowego o okresie k , {\displaystyle k,} znajdujemy nietrywialny cykl długości k . {\displaystyle k.}

Uogólnienie na wyższe wymiary

Twierdzenie Szarkowskiego nie zachodzi w wymiarach wyższych niż 1. Kontrprzykład: niech T : R 2 R 2 {\displaystyle T\colon \mathbb {R} ^{2}\to \mathbb {R} ^{2}} będzie obrotem o kąt 90 {\displaystyle 90^{\circ }} wokół punktu ( 0 , 0 ) . {\displaystyle (0,0).} Przekształcenie T {\displaystyle T} ma dokładnie jeden punkt stały ( 0 , 0 ) , {\displaystyle (0,0),} a wszystkie pozostałe punkty są okresowe o okresie 4. {\displaystyle 4.}

Przypisy

  1. A.N. Sharkovskii, Co-existence of cycles of a continuous mapping of the line into itself, Ukrainian Math. J. 16:61–71 (1964).

Bibliografia

  • L.S. Block, W.A. Coppel, Dynamics in One Dimension, Lecture Notes in Mathematics, tom 1513, 1992, Springer-Verlag, Berlin, Heidelberg. Zawiera nietrudny dowód twierdzenia Szarkowskiego bazujący na A-Grafach.
  • O ustawianiu liczb naturalnych, czyli twierdzenie Szarkowskiego. W: Krzysztof Ciesielski, Zdzisław Pogoda: Diamenty matematyki. Warszawa: Prószyński i S-ka, 1997. ISBN 83-7180-145-9.

Linki zewnętrzne

  • Eric W.E.W. Weisstein Eric W.E.W., Sharkovsky's Theorem, [w:] MathWorld, Wolfram Research  (ang.). [dostęp 2023-08-26].
  • publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Aleksandr Nikolayevich Sharkovsky, Sharkovsky ordering (ang.), Scholarpedia, scholarpedia.org, 2008 [dostęp 2023-08-26].
  • p
  • d
  • e
  • analiza matematyczna
  • topologia
odmiany (warunki wystarczające)
uogólnienia (warunki konieczne)
twierdzenia
powiązane funkcje
inne powiązane tematy
uczeni