Trond Sollied

Trond Sollied
Pełne imię i nazwisko

Trond Johan Sollied

Data i miejsce urodzenia

29 kwietnia 1959
Mo i Rana

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1976–1981 Mo IL
1982–1984 Vålerenga Fotball 63 (9)
1985–1991 Rosenborg BK 133 (12)
1992–1993 FK Bodø/Glimt 66 (1)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1987 Norwegia olimp. 6 (0)
1985–1987  Norwegia 9 (1)
W sumie: 15 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1992–1996 FK Bodø/Glimt
1998 Rosenborg BK
1999–2000 KAA Gent
2000–2005 Club Brugge
2005–2006 Olympiakos SFP
2007–2008 KAA Gent
2008–2009 SC Heerenveen
2010 Al-Ahli Dżudda
2011 Lierse SK
2011–2012 KAA Gent
2013 Elazığspor
2018–2019 KSC Lokeren
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Trond Johan Sollied (ur. 29 kwietnia 1959 w Mo i Rana) – norweski piłkarz grający na pozycji środkowego obrońcy. W reprezentacji Norwegii rozegrał 9 meczów i strzelił 1 gola.

Kariera klubowa

Karierę piłkarską Sollied rozpoczął w klubie Mo IL. Grał w nim od 1976 do 1981 roku. W 1982 roku przeszedł do Vålerenga Fotball, w której zadebiutował w pierwszej lidze norweskiej. W 1983 roku wywalczył z Vålerengą swój pierwszy w karierze tytuł mistrzowski, a w 1984 roku obronił go. W Vålerendze grał do końca 1984 roku.

Na początku 1985 roku Sollied odszedł do Rosenborga Trondheim. W 1985 roku wywalczył z Rosenborgiem mistrzostwo kraju, a po tytuł mistrzowski z tym klubem sięgał także w 1988 i 1990 roku. W latach 1989 i 1991 zdobywał z Rosenborgiem wicemistrzostwo kraju. Wraz z Rosenborgiem dwukrotnie zdobywał też Puchar Norwegii (1988, 1990).

W 1992 roku Sollied przeszedł do FK Bodø/Glimt. W 1993 roku wywalczył z nim wicemistrzostwo kraju oraz Puchar Norwegii. W 1994 roku jako gracz tego klubu zakończył karierę piłkarską.

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Norwegii Sollied zadebiutował 22 maja 1985 roku w przegranym 0:1 towarzyskim spotkaniu ze Szwecją. W kadrze narodowej od 1985 do 1987 rozegrał 9 meczów i strzelił 1 gola, 5 czerwca 1985, w sparingu z Walią (4:2). Grał także w olimpijskiej reprezentacji Norwegii.

Mecze i gole w reprezentacji
# Data Stadion Rywal Wynik Gol Rozgrywki
1985
1. 22.05.1985 Göteborg, Szwecja  Szwecja 0:1 0 towarzyski
2. 05.06.1985 Bergen, Norwegia  Walia 4:2 1 towarzyski
3. 14.08.1985 Oslo, Norwegia  NRD 0:1 0 towarzyski
1986
4. 26.02.1986 Saint George’s, Grenada  Grenada 2:1 0 towarzyski
5. 30.04.1986 Oslo, Norwegia  Argentyna 1:0 0 towarzyski
6. 13.05.1986 Oslo, Norwegia  Dania 1:0 0 towarzyski
7. 04.06.1986 Bukareszt, Rumunia  Rumunia 1:3 0 towarzyski
8. 20.08.1986 Oslo, Norwegia  Rumunia 2:2 0 towarzyski
1987
9. 09.09.1987 Reykjavík, Islandia  Islandia 1:0 0 el. ME 1988

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Sollied został trenerem. W 1992 roku został grającym trenerem FK Bodø/Glimt. W 1992 roku awansował z nim z drugiej ligi do Tippeligaen, a w 1993 roku wywalczył wicemistrzostwo Norwegii oraz zdobył Puchar Norwegii. W Bodø/Glimt pracował do 1996 roku. W 1997 roku przeszedł do Rosenborga Trondheim, gdzie był asystentem Nilsa Arne Eggena, a w 1998 roku został samodzielnym szkoleniowcem tego klubu. Wraz z Rosenborgiem wywalczył w 1998 roku mistrzostwo kraju.

W 1999 roku Sollied wyjechał do Belgii, a jego pierwszym klubem w tym kraju, który prowadził, był KAA Gent. W 2000 roku odszedł z Gent do Club Brugge. Pracował w nim przez 5 sezonów i w tym okresie doprowadził Brugge do wywalczenia dwóch mistrzostw Belgii (2003, 2005), dwóch Pucharów Belgii (2002, 2004) i dwóch Superpucharów Belgii (2002, 2004).

W 2005 roku Sollied został trenerem greckiego Olympiakosu Pireus. Na tym stanowisku zastąpił wówczas Serba Dušana Bajevicia. W sezonie 2005/2006 doprowadził Olympiakos do wywalczenia mistrzostwa Grecji, a także zdobycia Pucharu Grecji. W grudniu 2006 został jednak zwolniony z Olympiakosu na skutek słabych wyników w Lidze Mistrzów. Został zastąpiony przez Takisa Lemonisa.

W 2007 roku Sollied wrócił do Belgii i ponownie został trenerem KAA Gent. Następnie w sezonie 2008/2009 prowadził holenderski SC Heerenveen. W 2010 roku prowadził saudyjski Al-Ahli Dżudda, a w 2011 roku został trenerem belgijskiego Lierse SK.

Bibliografia

  • Trond Sollied w bazie National Football Teams (ang.)
  • Profil reprezentacyjny zawodnika (ang.)
  • p
  • d
  • e
  1. ↑ tymczasowo
  • p
  • d
  • e
  • Næss (1959–60)
  • Grønning (1961–63)
  • Næss (1964–68)
  • Curtis (1968–71)
  • Eggen (1971–72)
  • Røste Fossen (1973–74)
  • Christiansen (1975)
  • Rønnes (1975)
  • Curtis (1976)
  • Eggen (1976)
  • Rime (1977)
  • Eggen (1978–82)
  • Cavanagh (1983)
  • Sunde (1983)
  • B. Hansen (1984–85)
  • Dokken (1985)
  • Brakstad (1986)
  • Dokken (1986–87)
  • Eggen (1988–97)
  • Sollied (1998)
  • Eggen (1999–2002)
  • Hareide (2003)
  • By Rise (2004)
  • P. J. Hansen (2005)
  • Høgmo (2005–06)
  • Tørum (2006–07)
  • Henriksen (2007–08)
  • Hamrén (2008–10)
  • Eggen (2010)
  • Jönsson (2011–12)
  • P. J. Hansen (2013–14)
  • Ingebrigtsen (2014–18)
  • Coolen (2018)
  • Horneland (2019-20)
  • Henriksen (2020)
  • Hareide (2020-21)
  • Rekdal (2022-23)
  • Maalen (2023)
  • Johansson (od 2024)
  • p
  • d
  • e
  • Van Zuylen (1930–32)
  • Castle (1932)
  • Pinter (1932–33)
  • Steenbergen (1934)
  • Eikenaar (1934–36)
  • Castle (1936–38)
  • Smit (1938–39)
  • Dalhuysen (1939–45)
  • Bonsema (1945)
  • Lenstra (1946–47)
  • Der Munnik (1947–51)
  • Kelly (1951–55)
  • Ris (1955–58)
  • Plooijer (1958–61)
  • De Vroet (1961–63)
  • Mur (1963–65)
  • Zalai (1965–66)
  • Groenewoud (1966–67)
  • E. Teunissen (1967–69)
  • Paauwe jr. (1969–71)
  • De Jongh (1971–73)
  • Zalai (1973–78)
  • J. Teunissen (1977–80)
  • Kerkstra[A] (1980)
  • Van Brussel (1980–85)
  • De Haan (1985–88)
  • Immers (1988–89)
  • Gritter (1989–90)
  • Korbach (1990–92)
  • De Haan (1992–2004)
  • Verbeek (2004–08)
  • Sollied (2008–09)
  • De Jonge (2009–10)
  • Everse (2010)
  • Jans (2010–12)
  • Van Basten (2012–14)
  • Lodeweges (2014–15)
  • De Haan (2015–16)
  • Streppel (2016–18)
  • Olde Riekerink (2018-19)
  • Jansen (2019-22)
  • Tobiasen (2022[A])
  • van Wonderen (od 2022)
  1. ↑ a b tymczasowo
  • p
  • d
  • e
  1. ↑ trener tymczasowy
  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
  • Andrianopulos (1925–27)
  • Kopsiva (1927–30)
  • Kovats (1930–32)
  • Esser (1932–33)
  • Kopsiva (1933–34)
  • Pispalou (1934–35)
  • Panopulos (1935–36)
  • Kopsiva (1936–37)
  • Lantz (1937–38)
  • Esser (1938)
  • Asderis (1945–47)
  • Symeonidis (1948–50)
  • W. Chelmis i J. Chelmis (1950–54)
  • Symeonidis (1954–55)
  • Negrepondis (1955)
  • Chelmis and Helmis (1956)
  • Dragićević (1956–57)
  • Kemény (1957–58)
  • Vale (1958–60)
  • Simonowski (1960–62)
  • Hadjistavridis (1962)
  • J. Chelmis (1962–63)
  • Dolgos (1963–64)
  • Cserna (1964–65)
  • Bukovi (1965–67)
  • Kinley (1967–68)
  • Spajić (1968–69)
  • Bebis (1969)
  • Bobek (1969–70)
  • Υfandis (1970)
  • D. Jeorjadis (1970–71)
  • Dariwas (1971)
  • Petropulos (1971)
  • Ashman (1972)
  • Petropulos (1972–75)
  • Buckingham (1975–76)
  • Dariwas (1976)
  • Shannon (1976–77)
  • Veselinović (1977–80)
  • Górski (1980–81)
  • Senekowitsch (1981)
  • Panagulias (1981–83)
  • Górski (1983)
  • Höher (1983)
  • Bebis (1983)
  • Alefandos (1983–84)
  • Bebis (1984)
  • Keßler (1984–85)
  • Bebis (1985)
  • A. Jeorjadis (1985–86)
  • Panagulias (1986–87)
  • Grigoriadis (1987)
  • Libregts (1987–88)
  • Grigoriadis (1988)
  • Gmoch (1988–89)
  • Papamalis (1989)
  • Gunaris (1989)
  • Papapostolu (1989)
  • Komora (1989–90)
  • Błochin (1990–93)
  • A. Jeorjadis (1993)
  • Filis (1993)
  • Petrović (1993)
  • Polichroniu (1993–94)
  • Alefandos (1994)
  • Jukos (1994)
  • Libregts (1994–95)
  • Diamantopulos (1995–96)
  • Persias (1996)
  • Bajević (1996–99)
  • Bigon (1999–00)
  • Madzurakis (2000)
  • Lemonis (2000–02)
  • Kolias (2002)
  • Katanec (2002–03)
  • Protasow (2003–04)
  • Gogić (2004)
  • Alefandos (2004)
  • Bajević (2004–05)
  • Sollied (2005–06)
  • Lemonis (2006–08)
  • Segura (2008)
  • Valverde (2008–09)
  • Kecbaia (2009)
  • Bandović (2009[A])
  • Zico (2009–10)
  • Bandović (2010)
  • Lienen (2010)
  • Valverde (2010–12)
  • Jardim (2012–13)
  • Nikopolidis (2013)
  • Míchel (2013–15)
  • Pereira (2015)
  • Silva (2015–16)
  • Bento (2016–17)
  • Wuzas[A] (2017)
  • Lemonis (2017)
  • Hasi (2017)
  • Lemonis (2017)
  • Kontis[A] (2018)
  • García (2018)
  • Martins (2018–22)
  • Corberán (2022)
  • Míchel (2022–23)
  • Anigo[A] (2023)
  • Martínez (2023)
  • Carvalhal (2023–24)
  • Mendilibar (od 2024)
  1. ↑ a b c d tymczasowo
  • p
  • d
  • e
  • Grumeau (1920–30)
  • Turnhauer (1930–36)
  • Mály (1936–39)
  • De Preter (1939–44)
  • Kiebooms (1944–46)
  • Berry (1946–48)
  • Kiebooms (1948–49)
  • D'Hollander (1949–53)
  • Tarkany (1953–55)
  • D'Hollander (1955–61)
  • De Vos (1961)
  • De Graaf (1961–62)
  • Meert (1962–63)
  • Van den Bergh (1963–70)
  • Spurgeon (1970)
  • Willems (1970–71)
  • de Munck (1971)
  • Baeten (1971–72)
  • Bédl (1972–73)
  • Willems (1973)
  • Baeten (1973–74)
  • Croon (1974–75)
  • Bédl (1975–77)
  • Van den Bergh (1977–79)
  • Baeten (1979)
  • Künnecke (1979–81)
  • Bédl (1981–82)
  • Croon (1982–83)
  • Baeten (1983–84)
  • Boskamp (1984–87)
  • Vets (1987)
  • Meeuws (1987–88)
  • Davidovic (1988–89)
  • Hulshoff (1989–91)
  • Helleputte (1991–94)
  • Gerets (1994–97)
  • Daerden (1997–98)
  • Braeckmans (1998–99)
  • Meeuws (1999–2001)
  • Van Acker (2001–02)
  • Ferrera (2002–04)
  • Put (2004–05)
  • Trost (2005–06)
  • Rekdal (2006–07)
  • Helleputte (2007–10)
  • Anthuenis (2010)
  • Van Meir (2010–11)
  • Sollied (2011)
  • Janssens (2011–12)
  • Ramzy (2012–13)
  • Van Meir (2013)
  • Menzo (2013–14)
  • Stojanovič (2014–15)
  • Helleputte (2015)
  • Guillou (2015)
  • Zerdouk (2015)
  • Van Meir (2015–17)
  • Vanderbiest (2017)
  • Still (2017)
  • Colpaert (2017–18)
  • SNL: Trond_Johan_Sollied