Thakin Kodaw Hmaing
 | |||
| Data urodzenia | 23 marca 1876 | ||
|---|---|---|---|
| Data śmierci | 23 lutego 1964 | ||
| Narodowość | Birmańczyk | ||
| Dziedzina sztuki | Literatura | ||
| Epoka | powieść, poezja | ||
| Odznaczenia | |||
 | |||
| |||
Thakin Kodaw Hmaing właściwie U Lung (ur. 23 marca 1876, zm. 23 lutego 1964) – birmański pisarz, poeta i literaturoznawca[1] oraz polityk[2]. Jest uznawany za najwybitniejszego pisarza birmańskiego.
Jeden z założycieli ruchu Dobama Asiayone, działającego na rzecz niepodległości Birmy[2].
Życiorys
Był mnichem buddyjskim.
W wieku 10 lat był świadkiem wygnania króla Thibaw i królowej Supayalat z Mandalaj, co było skutkiem III wojny brytyjsko-birmańskiej, która doprowadziła do zajęcia całej Birmy przez Brytyjczyków i zamieniania jej w kolonię[2].
Był jednym z założycieli ruchu Dobama Asiayone, działającego na rzecz niepodległości Birmy. Stąd pochodzi jego przydomek Thakin, co znaczy mistrz lub pan. Tytułowali się w ten sposób członkowie ruchu, nazywani też Thakinami[2].
Twórczość
Pisał powieści, poezje i sztuki teatralne, głównie o tematyce patriotycznej[1].
Był literaturoznawcą. Zajmował się pisaniem prac krytycznoliterackich[1].
Pisał artykuły polityczne[1].
Odznaczenia
Został uhonorowany Międzynarodową Leninowską Nagrodą Pokoju (1954).
Upamiętnienie
Został pochowany w mauzoleum Kandawmin Garden Mausolea, zlokalizowanym niedaleko pagody Szwedagon. Jest to miejsce pochówku czterech wybitnych Birmańczyków (oprócz niego także: królowej Supayalat, U Thanta i Khin Kyi, żony Aung Sana).
