Rajdowe Mistrzostwa Świata 1982
Liczba rajdów | 12 | ||
---|---|---|---|
Pierwsza runda | Rajd Monte Carlo | ||
Ostatnia runda | Wielkiej Brytanii | ||
Mistrzowie | |||
Kierowcy | |||
Konstruktorzy | Audi | ||
Poprzedni sezon • Następny sezon | |||
|
Rajdowe Mistrzostwa Świata w roku 1982 były 10. sezonem Rajdowych Mistrzostwach Świata FIA. Sezon składał się z 12 rajdów. Mistrzem świata kierowców rajdowych w roku 1982 został po raz drugi, niemiecki kierowca Walter Röhrl (pierwszy kierowca, który zdobył więcej niż jeden tytuł), startujący samochodem Opel Ascona 400. Drugą była Francuzka Michèle Mouton (pierwsza i jedyna jak dotąd {2020} kobieta z medalem mistrzostw świata WRC), która wygrała najwięcej, bo trzy rajdy. Trzeci był Fin Hannu Mikkola. Tytuł konstruktorów wygrał Audi przed Oplem i Nissanem[1].
Kalendarz[2]
W sezonie 1982 kalendarz rajdów mistrzostw świata, podobnie jak w ubiegłym, składał się z dwunastu rajdów. Nowym rajdem w kalendarzu był Rajd Nowej Zelandii. Planowany początkowo Rajd Argentyny nie odbył się z powodu konfliktu o Falklandy[3].
Runda | Data | Nazwa rajdu | Zwycięzca | Wyniki |
---|---|---|---|---|
1 | 16–22 stycznia | 50. Rajd Monte Carlo | Walter Röhrl | Wyniki |
2 | 12–14 lutego | 32. Rajd Szwecji | Stig Blomqvist | Wyniki |
3 | 2–8 marca | 16. Rajd Portugalii | Michèle Mouton | Wyniki |
4 | 8–12 kwietnia | 30. Rajd Safari | Shekhar Mehta | Wyniki |
5 | 6–8 maja | 26. Rajd Francji | Jean Ragnotti | Wyniki |
6 | 31 maja – 3 czerwca | 29. Rajd Grecji | Michèle Mouton | Wyniki |
7 | 26–29 czerwca | 12. Rajd Nowej Zelandii | Björn Waldegård | Wyniki |
- | Rajd Argentyny | odwołany | - | |
8 | 11–14 sierpnia | 4. Rajd Brazylii | Michèle Mouton | Wyniki |
9 | 27–29 sierpnia | 32. Rajd Finlandii | Hannu Mikkola | Wyniki |
10 | 3–8 października | 24. Rajd San Remo | Stig Blomqvist | Wyniki |
11 | 27 października – 1 listopada | 14. Rajd Wybrzeża Kości Słoniowej | Walter Röhrl | Wyniki |
12 | 21–25 listopada | 31. Rajd Wielkiej Brytanii | Hannu Mikkola | Wyniki |
Zespoły i kierowcy
Zespół | Producent | Samochód | Kierowcy | Rundy |
---|---|---|---|---|
Audi Sport | Audi | Quattro | Hannu Mikkola | |
Michele Mouton | ||||
Stig Blomqvist | ||||
Franz Wittman | ||||
Harald Demuth | ||||
Michele Cinotto | ||||
Martini Racing | Lancia | 037 Rally | Markku Alen | |
Attilio Bettega | ||||
Adartico Vudafieri | ||||
Fabrizio Tabaton | ||||
Rothmans Opel Team | Opel | Ascona 400 | Walter Rohrl | |
Henri Toivonen | ||||
Jimmy McRae | ||||
Jochi Kleint | ||||
Team Nissan Europe | Nissan | Violet Violet GTS | Timo Salonen | |
Tony Pond | ||||
Andy Dawson | ||||
Team Ralliart | Mitsubishi | Lancer 2000 Turbo | Pentti Arikkala | |
Anders Kullang | ||||
Toyota Team Europe | Toyota | Celica | Bjorn Waldegaard | |
Per Eklund | ||||
Renault Sport | Renault | 5 turbo | Jean Ragnotti | |
Bruno Saby | ||||
Citroën Competition | Citroën | Visa | Christian Rio | |
Maurice Chomat |
Wyniki
Klasyfikacja kierowców
Do klasyfikacji mistrza świata kierowców w sezonie 1982 zaliczane było pierwszych dziesięć miejsc zajętych w rajdzie i punktowane one były według zasady:
Pozycja | 1º | 2º | 3º | 4º | 5º | 6º | 7º | 8º | 9º | 10º |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Punkty | 20 | 15 | 12 | 10 | 8 | 6 | 4 | 3 | 2 | 1 |
W klasyfikacji na koniec sezonu uwzględniane było siedem z dwunastu najlepszych występów. Rajdy nie uwzględnione w końcowej klasyfikacji ujęto w nawiasach.
|
Klasyfikacja zespołowa
W sezonie 1982 system punktacji producentów był taki sam jak w zeszłym roku. Składał się on z dwóch grup punktacji, które do siebie dodawano. Wpierw punkty dla producenta zdobywał najwyżej sklasyfikowany samochód danej marki według klucza:
Pozycja | 1º | 2º | 3º | 4º | 5º | 6º | 7º | 8º | 9º | 10º |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Punkty | 10 | 9 | 8 | 7 | 6 | 5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Dodatkowe punkty były przyznawane dla najwyżej sklasyfikowanego samochodu danej marki za zajęcie miejsca od pierwszego do ósmego w swojej grupie, pod warunkiem, że dany zespół znalazł się w pierwszej dziesiątce w klasyfikacji generalnej, według klucza:
Pozycja | 1º | 2º | 3º | 4º | 5º | 6º | 7º | 8º |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Punkty | 8 | 7 | 6 | 5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Do klasyfikacji końcowej sezonu było branych siedem z dziesięciu najlepszych występów. Wyniki rajdów nie brane pod uwagę w końcowej klasyfikacji ujęto w nawiasach. Rajdy Szwecji i Wybrzeża Kości Słoniowej nie były brane pod uwagę podczas klasyfikacji zespołowej.
Miejsce | Zespół | MCO | POR | KEN | FRA | GRE | NZL | BRA | FIN | ITA | GBR | Pkt. |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | Audi | 16 | 18 | (6) | 18 | 10 | 18 | 18 | 18 | 116 | ||
2 | Opel | 18 | (12) | 16 | 12 | 16 | 14 | (9) | 14 | 14 | 104 | |
3 | Nissan | 18 | 12 | 12 | 15 | 57 | ||||||
4 | Ford | 12 | 8 | 9 | 16 | 10 | 55 | |||||
5 | Toyota | 16 | 18 | 7 | 41 | |||||||
6 | Renault | 10 | 18 | 4 | 2 | 34 | ||||||
7 | Porsche | 14 | 14 | 28 | ||||||||
8 | Mitsubishi | 8 | 14 | 6 | 28 | |||||||
9 | Lancia | 10 | 15 | 25 | ||||||||
10 | Talbot | 13 | 11 | 24 | ||||||||
11 | Citroën | 14 | 9 | 23 | ||||||||
12 | Vauxhall | 10 | 9 | 19 | ||||||||
13 | Ferrari | 16 | 16 | |||||||||
14 | Mazda | 14 | 14 | |||||||||
Volkswagen | 14 | 14 | ||||||||||
16 | British Leyland | 12 | 12 | |||||||||
17 | Subaru | 10 | 10 | |||||||||
18 | Fiat | 6 | 6 |
Linki zewnętrzne
- Wyniki sezonu na stronie eWRC.com
Przypisy
- p
- d
- e
- p
- d
- e