Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1952 – sztafeta 4 × 400 m mężczyzn

Letnie Igrzyska Olimpijskie 1952
Lekkoatletyka
Sztafeta 4 × 400 m mężczyzn
Złoty medal Złoty medal

 Jamajka

Srebrny medal Srebrny medal

 Stany Zjednoczone

Brązowy medal Brązowy medal

 Niemcy

Sztafetę 4 × 400 metrów mężczyzn podczas XV Letnich Igrzysk Olimpijskich w Helsinkach rozegrano 26 (eliminacje) i 27 lipca 1952 (finał) na Stadionie Olimpijskim w Helsinkach. Zwycięzcą została sztafeta Jamajki, która biegła w składzie: Arthur Wint, Leslie Laing, Herb McKenley i George Rhoden. W finale ustanowiła nowy rekord świata z czasem 3:03,9[1].

Rekordy

reprezentacja zawodnicy czas data miejsce
Rekord świata  Stany Zjednoczone Ivan Fuqua, Edgar Ablowich, Karl Warner, Bill Carr 3:08,2 1932-08-07 7 sierpnia 1932(dts) Los Angeles[2]
Rekord olimpijski

Wyniki

Poz. - pozycja
WR – rekord świata | NR – rekord krajowy | PB – rekord życiowy | =PB – wyrównany rekord życiowy |
SB – najlepszy wynik w sezonie | =SB – wyrównany najlepszy wynik w sezonie | OR – rekord olimpijski
Fn – falstart | DNF – nie ukończył | DNS – nie wystartował | DSQ – zdyskwalifikowany

Eliminacje

18 sztafet przystąpiło do biegów eliminacyjnych. Rozegrano trzy biegi. Do finału awansowały po dwie najlepsze sztafety w każdym biegu (Q).

Bieg 1

Poz. Państwo Zawodnicy Rezultat Uwagi
1  Jamajka Herb McKenley, Leslie Laing, Arthur Wint, George Rhoden 3:12,1 Q
2  Francja Jean-Pierre Goudeau, Robert Bart, Jacques Degats, Jean-Paul Martin du Gard 3:12,6 Q
3  Szwecja Gösta Brännström, Tage Ekfeldt, Rune Larsson, Lars-Erik Wolfbrandt 3:13,4
4  Belgia Albert Lowagie, Antoine Uyterhoeven, Roger Moens, Fernand Linssen 3:15,8 NR[3]
5  Luksemburg Roby Schaeffer, Jean Hamilius, Fred Hammer, Gérard Rasquin 3:16,2
6  Finlandia Pauli Tavisalo, Ossi Mildh, Ragnar Graeffe, Rolf Back 3:16,4
7  Japonia Junkichi Matoba, Eitaro Okano, Hiroshi Yamamoto, Yoshitaka Muroya 3:20,3

Bieg 2

Poz. Państwo Zawodnicy Rezultat Uwagi
1  Stany Zjednoczone Ollie Matson, Gene Cole, Charles Moore, Mal Whitfield 3:11,5 Q
2  Wielka Brytania Leslie Lewis, Alan Dick, Terry Higgins, Nick Stacey 3:12,5 Q
3  Węgry Ferenc Bánhalmi, Lajos Szentgáli, Egon Solymossy, Zoltán Adamik 3:13,8 NR[4]
4  Włochy Baldassare Porto, Gianni Rocca, Luigi Grossi, Armando Filiput 3:15,2
5  Szwajcaria Hans Ernst Schneider, Josef Steger, Paul Stalder, Ernst von Gunten 3:15,4 NR[5]
6  Pakistan Abdul Rehman, Muhammad Shafi, Mirza Khan, Aurang Zeb 3:23,2

Bieg 3

Poz. Państwo Zawodnicy Rezultat Uwagi
1  Niemcy Günther Steines, Hans Geister, Heinz Ulzheimer, Karl-Friedrich Haas 3:10,5 Q
2  Kanada Doug Clement, Jack Hutchins, Jack Carroll, James Lavery 41,5 Q
3  ZSRR Ardalion Ignatjew, Giennadij Slepnow, Edmunds Pīlāgs, Jurij Litujew 3:12,5
4  Południowa Afryka Louis van Biljon, Ron Wilke, John Anderton, Bill Chivelll 3:14,8
5  Australia Ray Weinberg, Morris Curotta, Ken Doubleday, Edwin Carr 3:15,8 NR[3]

Finał

Poz. Państwo Zawodnicy Rezultat Uwagi
1  Jamajka Arthur Wint, Leslie Laing, Herb McKenley, George Rhoden 3:03,9 WR[1]
2  Stany Zjednoczone Ollie Matson, Gene Cole, Charles Moore, Mal Whitfield 3:04,0 NR[6]
3  Niemcy Hans Geister, Günther Steines, Heinz Ulzheimer, Karl-Friedrich Haas 3:06,6 ER[7]
4  Kanada Doug Clement, Jack Hutchins, Jack Carroll, James Lavery 3:09,3 NR[8]
5  Wielka Brytania Leslie Lewis, Alan Dick, Terry Higgins, Nick Stacey 3:10,0
6  Francja Jean-Pierre Goudeau, Robert Bart, Jacques Degats, Jean-Paul Martin du Gard 3:10,1 NR[9]

Przypisy

  1. ↑ a b Progression of IAAF World Records. 2015 Edition, IAAF, 2015, s. 143 [dostęp 2024-06-15]  (ang.).
  2. ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition, IAAF, 2015, s. 142 [dostęp 2024-06-15]  (ang.).
  3. ↑ a b Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 198. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  4. ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 203. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  5. ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 208. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  6. ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 209. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  7. ↑ José MaríaJ.M. García José MaríaJ.M., Progresión de los Récords de Europa al Aire Libre Progression of the European Outdoor Records (cerrado a / as at 31.10.2016) [online], rfea.es, s. 37 [dostęp 2024-06-15] [zarchiwizowane z adresu 2022-02-20]  (hiszp. • ang.).
  8. ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 200. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  9. ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 202. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).

Bibliografia

  • Official Report of the Organising Committee for the Games of the XV Olympiad, Helsinki, 1952 [online], library.la84.org, s. 303 [dostęp 2024-06-15]  (ang.).
  • Athletics at the 1952 Summer Olympics; 4 x 400 metres Relay, Men [online], olympedia.org [dostęp 2024-06-15]  (ang.).
  • p
  • d
  • e

  1. ↑ Na IV Letnich Igrzyskach Olimpijskich rozegrano tzw. sztafetę olimpijską. Czterech zawodników biegło kolejno dystans 200, 200, 400 i 800 metrów