Archiwum Krajowe Aktów Grodzkich i Ziemskich we Lwowie

Archiwum Krajowe Aktów Grodzkich i Ziemskich we Lwowie (inna nazwa: Archiwum Bernardyńskie[1], od 1919 Archiwum Ziemskie) – założone w 1877 r. przez zaborcze władze austriackie do przechowywania zasobu dawnych polskich archiwów grodzkich i ziemskich z obszaru całej Galicji.

Pierwszym dyrektorem archiwum był Ksawery Liske (do 1891 r.), potem, do 1933 r. Oswald Balzer.

Archiwum stanowiło ważną placówkę naukową, wydając m.in. 20 tomów wydawnictwa Akta grodzkie i ziemskie z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie.

Po I wojnie światowej (1919) archiwum weszło do polskiej sieci archiwalnej pod nazwą Archiwum Ziemskie, po śmierci Balzera w 1933 r. zostało włączone do Archiwum Państwowego we Lwowie.

Przypisy

  1. ↑ Od siedziby w dawnym klasztorze bernardynów

Bibliografia

  • H. Robótka, B. Ryszewski, A. Tomczak, Archiwistyka, Warszawa 1989
  • Roman Nowacki, Archiwum Krajowe Akt Grodzkich i Ziemskich we Lwowie w latach 1879-1933, Rocznik Lwowski 2003
  • Stefan Sochaniewicz, Archiwum Krajowe Aktów Grodzkich i Ziemskich we Lwowie, Lwów 1912

Linki zewnętrzne

Akta grodzkie i ziemskie z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie