Afrowiórki (plemię ssaków)
| Xerini | |||
| Osborn, 1910[1] | |||
 Przedstawiciel plemienia – afrowiórka gładka (Xerus rutilus) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | strunowce | ||
| Podtyp | kręgowce | ||
| Nadgromada | żuchwowce | ||
| Gromada | ssaki | ||
| Infragromada | |||
| Rząd | gryzonie | ||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | afrowiórki | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
| Xerus Hemprich & Ehrenberg, 1833 | |||
| Synonimy | |||
| | |||
| Rodzaje | |||
| |||
| |||
| |||
Afrowiórki[6], wiewiórki ziemne[7] (Xerini) – plemię ssaków z podrodziny afrowiórek (Xerinae) w obrębie rodziny wiewiórkowatych (Sciuridae).
Zasięg występowania
Plemię obejmuje gatunki występujące w Afryce i Azji Środkowej[8][9].
Systematyka
Podział systematyczny
Do plemienia należą następujące występujące współcześnie rodzaje[10][8][6]:
- Spermophilopsis Blasius, 1884 – susłowiec – jedynym przedstawicielem jest Spermophilopsis leptodactylus (Lichtenstein, 1823) – susłowiec szponiasty
- Atlantoxerus Forsyth Major, 1893 – berberyjka – jedynym występującym współcześnie przedstawicielem jest Atlantoxerus getulus (Linnaeus, 1758) – berberyjka marokańska
- Xerus Hemprich & Ehrenberg, 1833 – afrowiórka – jedynym występującym współcześnie przedstawicielem jest Xerus rutilus (Cretzschmar, 1828) – afrowiórka gładka
- Geosciurus A. Smith, 1834
- Euxerus O. Thomas, 1909 – jedynym przedstawicielem jest Euxerus erythropus (É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1803) – afrowiórka pręgowana
Opisano również rodzaje wymarłe:
- Aragoxerus Cuenca-Bescós, 1988[11] – jedynym przedstawicielem był Aragoxerus ignis (Cuenca-Bescós, 1986)
- Heteroxerus Stehlin & Schaub, 1951[12]
- Kherem Minjin, 2004[13]
- Sabara Viriot, Peláez-Campomanes, Vignaud, Andossa, Mackaye & Brunet, 2011[14] – jedynym przedstawicielem był Sabara oralacus Viriot, Peláez-Campomanes, Vignaud, Andossa, Mackaye & Brunet, 2011
Uwagi
- ↑ Typ nomenklatoryczny: Spermophilopsis Blasius, 1884.
Przypisy
- ↑ W.K. Gregory & J.K. Mosenthal: Outline classification of the Mammalia recent and extinct. W: H.F. Osborn: The Age of Mammals in Europe, Asia and North America. New York: The Macmillan Company, 1910, s. 551. (ang.).
- ↑ A. Murray: The Geographical Distribution of Mammals. London: Day and Son, 1866, s. 256. (ang.).
- ↑ С.И. Огнев: Звери СССР и прилежащих стран (звери восточной Европы и северной Азии). T. 4: Грызуны. Москва–Ленинград: Издательство Академии Наук СССР, 1940, s. 326, 432. (ros.).
- ↑ G.G. Simpson. The principles of classification and a classification of mammals. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 85, s. 79, 1945. (ang.).
- ↑ B. Kryštufek, A. Mahmoudi, A.S. Tesakov, J. Matějů & R. Hutterer. A review of bristly ground squirrels Xerini and a generic revision in the African genus Xerus. „Mammalia”. 80 (5), s. 535, 2016. DOI: 10.1515/mammalia-2015-0073. (ang.).
- ↑ a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 204. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ Z. Kraczkiewicz: SSAKI. Wrocław: Polskie Towarzystwo Zoologiczne – Komisja Nazewnictwa Zwierząt Kręgowych, 1968, s. 81, seria: Polskie nazewnictwo zoologiczne.
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 608–610. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Tribe Xerini. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-23].
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-20]. (ang.).
- ↑ G. Cuenca-Bescós. Revision de los Sciuridae del Aragoniense y del Rambliense en la fosa de Calatayud-Montalbán. „Scripta Geologica”. 87, s. 79, 1988. (hiszp.).
- ↑ H.G. Stehlin & S. Schaub. Die Trigonodontie der Simplidentaten Nager. „Schweizerische Palaeontologische Abhandlungen”. 67, s. 358, 1951. (niem.).
- ↑ B. Minjin. An Oligocene sciurid from the Hsanda Gol Formation, Mongolia. „Journal of Vertebrate Paleontology”. 24 (3), s. 753, 2004. DOI: 10.1671/0272-4634(2004)024[0753:AOSFTH]2.0.CO;2. (ang.).
- ↑ L. Viriot, P. Peláez-Campomanes, P. Vignaud, L. Andossa, H.T. Mackaye & M. Brunet. A new Xerinae (Rodentia, Sciuridae) from the late Miocene of Toros-Menalla (Chad). „Journal of Vertebrate Paleontology”. 31 (4), s. 845, 2011. DOI: 10.1080/02724634.2011.581048. (ang.).
