39 Dywizjon Rakietowy Obrony Powietrznej
| Historia | |
| Państwo |
|
|---|---|
| Sformowanie | 29 kwietnia 1968 |
| Rozformowanie | 2000 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | kpt. Zygmunt Gaik |
| Ostatni | mjr Artur Wysocki |
| Organizacja | |
| Numer | JW 2205[1] |
| Dyslokacja | Czarnówko |
| Rodzaj sił zbrojnych | Wojska OPK – do 1990 |
| Rodzaj wojsk | Wojska obrony przeciwlotniczej |
| Podległość | |
39 dywizjon rakietowy Obrony Powietrznej (39 dr OP) – pododdział Wojska Polskiego.
Dywizjon sformowany został w 1968 w Czarnówku k. Gryfina, podlegał dowódcy 26 Brygady Rakietowej Obrony Powietrznej. Jednostka rozformowana została w 2000 roku.
Historia
Zgodnie z zarządzeniem nr 0146 Dowódcy WOPK z dnia 13 grudnia 1967 powstaje 39 dywizjon artylerii OPK. Głównym zadaniem dywizjonu była obrona północno-zachodnich rubieży kraju przed ewentualnym atakiem nieprzyjaciela z powietrza.
Jesienią 1969 jednostka otrzymała swoje zasadnicze uzbrojenie – zestaw przeciwlotniczy S–75M Wołchow.
W roku 1970 na poligonie w Aszułuku, w ZSRR odbywa się pierwsze strzelanie bojowe, a kolejne w latach 1974, 1978 i 1983.
W roku 1986 dywizjon zmienił nazwę na 39 dywizjon rakietowy OP.
Osobny artykuł: dywizjony rakietowe Obrony Powietrznej.
Dowódcy dywizjonu
- ppłk Zygmunt Gaik – 1969-1990
- ppłk inż. Wacław Kozak – 1990-1998
- mjr Artur Wysocki – 1998-2000
Wyróżnienia
- 1984, 1985 i 1986 – „Medal za zasługi dla wojsk OPK”
Przypisy
- ↑ Archiwum Sił Powietrznych
Bibliografia
- 39 dywizjon rakietowy Obrony Powietrznej m. Czarnówko k. Gryfina
- 39. Dywizjon Rakietowy Obrony Powietrznej Kraju – JW 2295 (1968 - 2000)
- p
- d
- e
- p
- d
- e
Wojska przeciwlotnicze Obrony Powietrznej
| Korpus OPL | |
|---|---|
| Dywizje OPK | |
| Brygady OP |
|
| Pułki OPL | |
| Dywizjony OP |
|
