Igeler Säule : Wikipedia, de vrije encyclopedie

Igeler Säule

De Igeler Säule (Zuil van Igel) is een 23 meter hoog zandstenen grafmonument in het Duitse dorp Igel, gelegen op 9 km ten westen van Trier, aan de linkeroever van de Moezel. Het monument is Romeins en dateert uit de 3e eeuw na Chr.

Een op de voorzijde aangebrachte inscriptie vermeldt de gebroeders Secundinius Aventinus en Secundinius Securus, die tijdens hun leven het monument oprichtten voor zichzelf en voor hun familieleden.

De reliëfs op de vier zijden zijn uitgevoerd in provinciaal-Romeinse stijl en waren oorspronkelijk kleurrijk beschilderd. Ze stellen overwegend taferelen uit de antieke mythologie voor: Achilles (O), Perseus en Andromeda (W), daden en apotheose van Hercules (N). Ook worden taferelen uitgebeeld uit het dagelijks leven van de opdrachtgevers, die vermogende textielhandelaars waren in het nabijgelegen Augusta Treverorum. Het grafmonument wordt bekroond door de adelaar van Jupiter die Ganymedes naar de Olympus voert.

Hoewel de Igeler Säule een grafmonument was, werden geen stoffelijke resten van personen teruggevonden. Zijn goede bewaring heeft het monument wellicht te danken aan een vergissing. Ten onrechte werd het hoofdreliëf aan de voorzijde in christelijke tijden geïnterpreteerd als het huwelijk van Constantius Chlorus en Flavia Julia Helena, de beide ouders van keizer Constantijn de Grote. Daarom genoot het kerkelijke bescherming. In de laat-Romeinse tijd werd het ook als mijlpaal gebruikt: van hier uit was het nog exact 4 leugae (d.i. 8,8 km) tot Trier.

Op grond van zijn cultuurhistorische waarde werd de Igeler Säule in 1986 opgenomen in de Werelderfgoedlijst als onderdeel van de inschrijving Romeinse monumenten, Dom en Onze-Lieve-Vrouwekerk van Trier. Het monument is afgebeeld op talloze schilderijen en prenten vanaf de 17e eeuw. In het Rheinisches Landesmuseum Trier bevindt zich een getrouwe replica, waarop de oorspronkelijke kleuren worden weergegeven.