Anno | Campioni | Finalisti | Punteggio |
2024 | George Goldhoff
James Trotter | Ryan Nijboer
Niklas Schell | 6–2, 6–3 |
2023 | Ivan Liutarevich
Vladyslav Manafov | Karol Drzewiecki
Kacper Żuk | 7–6(10), 7–6(7) |
2022 | Jonathan Eysseric
Quentin Halys | Hendrik Jebens
Niklas Schell | 7–6(6), 6–2 |
2021 | Lukáš Klein
Alex Molčan | Antoine Hoang
Albano Olivetti | 1–6, 7–5, [10–6] |
2020 | Pavel Kotov
Roman Safiullin | Dan Added
Albano Olivetti | 7–6(6), 5–7, [12–10] |
2019 | Robert Galloway
Nathaniel Lammons | Javier Barranco Cosano
Raul Brancaccio | 4–6, 7–6(4), [10–8] |
2018 | Romain Arneodo
Tristan-Samuel Weissborn | Antonio Šančić
Ken Skupski | 6–3, 1–6, [10–4] |
2017 | Roman Jebavý
Igor Zelenay | Dino Marcan
Tristan-Samuel Weissborn | 7–6(4), 6(4)–7, [10–6] |
2016 | Ken Skupski
Neal Skupski | Yoshihito Nishioka
Aldin Šetkić | 4–6, 6–3, [10–6] |
2015 | Andreas Beck
Jan Mertl | Rameez Junaid Adil Shamasdin | 6–2, 3–6, [10–3] |
2014 | Henri Kontinen
Konstantin Kravčuk | Pierre-Hugues Herbert
Albano Olivetti | 6–4, 6(3)–7, [10–7] |
2013 | Sanchai Ratiwatana (2)
Sonchat Ratiwatana (2) | Philipp Marx
Florin Mergea | 7–5, 6–4 |
2012 | Laurynas Grigelis
Uladzimir Ignatik | Dustin Brown
Jonathan Marray | 4–6, 7–6(9), [10–0] |
2011 | Pierre-Hugues Herbert
Nicolas Renavand | Nicolas Mahut
Édouard Roger-Vasselin | 3–6, 6–4, [10–5] |
2010 | Nicolas Mahut
Édouard Roger-Vasselin (2) | Harsh Mankad
Adil Shamasdin | 6–2, 6–4 |
2009 | Arnaud Clément
Édouard Roger-Vasselin (1) | Martin Fischer
Martin Slanar | 4–6, 6–2, [10–3] |
2008 | Florin Mergea
Horia Tecău | Jean-Claude Scherrer
Marcio Torres | 7–5, 7–5 |
2007 | Michal Mertiňák (2)
Robin Vik | Łukasz Kubot
Dick Norman | 6–2, 6–4 |
2006 | Jean-François Bachelot
Stéphane Robert | Sanchai Ratiwatana
Sonchat Ratiwatana | 7–6(5), 6–3 |
2005 | Sanchai Ratiwatana (1)
Sonchat Ratiwatana (1) | Jean-Christophe Faurel
Nicolas Renavand | 6–3, 6–2 |
2004 | Michal Mertiňák (1)
Alexander Waske | Emilio Benfele Álvarez
Jun Kato | 6–4, 7–6(1) |
2003 | Benjamin Cassaigne
Rik De Voest | Brandon Coupe
Scott Humphries | 6(17)–7, 7–6(5), 7–6(11) |
2002 | Noam Behr
Jonathan Erlich | Julien Benneteau
Lionel Roux | walkover |
2001 | Julian Knowle
Lorenzo Manta | Cédric Kauffmann
Frédéric Niemeyer | 3–6, 6–4, 6–3 |
2000 | Julien Boutter
Michaël Llodra | Julien Benneteau
Nicolas Mahut | 2–6, 6–4, 7–5 |
1999 | Michael Hill
Andrew Painter | Massimo Bertolini
Cristian Brandi | 7–5, 7–6 |
1998 | Massimo Ardinghi
Massimo Bertolini | Jean-Philippe Fleurian
Stéphane Simian | 6–3, 2–6, 6–4 |
1997 | Maks Mirny
Kevin Ullyett | Stefano Pescosolido
Vincenzo Santopadre | 6–3, 6–7, 6–4 |
1996 | Marius Barnard
Bill Behrens (2) | João Cunha e Silva
Mathias Huning | 6–2, 4–6, 6–3 |
1995 | Bill Behrens (1)
Matt Lucena | Marius Barnard
Stefan Kruger | 7–6, 6–1 |
1994 | Neil Broad
Johan de Beer | Donald Johnson
Kent Kinnear | 7–6, 2–6, 6–3 |
1993 | Non disputato |
1992 | Kent Kinnear
Christian Saceanu | Joost Winnink
Tomáš Anzari | 6–1, 6–4 |
1991 | Sander Groen
Byron Talbot | Michael Daniel
Brian Devening | 3–6, 6–3, 7–5 |
1990 | Non disputato |
1989 | Ronnie Båthman
Andrew Castle | Olli Rahnasto
Johan Vekemans | 6–2, 6–3 |
1988 | Jan Apell
Peter Nyborg | Peter Bastiansen
Peter Flintsø | 6–2, 6–2 |
1987 | Paul Chamberlin
Leif Shiras | Jim Pugh
Éric Winogradsky | 7–5, 7–5 |